ALADAĞLAR- DEMİRKAZIK DAĞI KUZEYBATI SIRTI TIRMANIŞI, 1999

Demirkazık kuzeybatı sırtının Apışkar boğazından görünümü. Bu rota boşluklu, keyifli ve bence klasik bir tırmanış rotası- insanı asla zorlamayan ama dağ macerasının keyfini yaşatan bir rota..

Daha önce defalarca tırmandığım, sonra da tırmanacağım bu güzelim rotayı, bu sefer arkadaşlarım Kürşat Avcı ve Nasuh Mahruki ile beraber 18 temmuz 1999’da yine tırmanıyorum.

Sabah erken vakitte Demirkazık dağevinden yola düşüyoruz. Tipik bir Aladağlar yaz sabahı.

Rota üzerinde bulunan birçok paslı sikkeden birisi. Bu sikke muhtemelen ip inişi için kullanılmış.

Sırtın ilk dikleşen etaplarında Kürşat istasyon kurmuş ve Nasuh tırmanırken.

Sırt, alt kısımlarında biraz daha dikleşerek yüzeyler  ve bacalar halini alıyor. Burada da Kürşat lider tırmanmış ve Nasuh ve benim emniyetimizi almakta.

IV+ derece zorluktaki bu etapta Kürşat  tırmanırken ben emniyet alıyorum. Kaya oldukça sağlam ve güzel.

Dik etabın sonundaki geniş sette mola….Rotanın üst kısmı, kuleye kadar dikçe ama kolay slablardan oluşuyor.

Kuzeybatı rotasının sonlandığı  büyük kulenin üzerine doğru tırmanış. Arkada Ecemiş ovası gözüküyor.

Kuleden, batı tarftaki Hodgkin-Peck kulvarının bittiği V çentiğine ip inişi. Ben istasyona bağlı beklerken Kürşat iple iniyor ve ipleri düzenliyor.. Toplam 50 metrelik iniş iki veya tek etapta yapılabiliyor….

İkinci ip iniş etabında kullanılan emniyet istasyonu. Yok yok!

Kuzeybatı kulesinde ip inişi yapılan etabın batıdan – Hodgkin-Peck kulvarının en ucundan- görünümü. Nasuh üst istasyonda bağlı , Kürşat ise  iple iniyor.

Demirkazık’ın 3756 metrelik tanıdık zirve kütlesi üzerinde, bir sefer daha zirveye gidiyoruz.