22 Eylül 2016

ALADAĞLAR- NARPUZ İKİZ KULE- YENİ ROTA ‘KISA GÜNÜN KARI’

 

 

ikiz-kule-kisa-gunun-kari p1040066 p1040067

(Fotoğraflar: Tunç Fındık, Tafa)

14 eylül 2016 sabahı, sonbaharın yağmur havası bariz gelirken Aladağlara,  biz üç kişi, Serdal Televi, Tafa (Mustafa Kalaycı) ve ben, Narpuz’un içlerine ilerledik: zor olmayacak, eğlenceli bir hat çıkmak için, herhangi bir yerde. Ama bir türlü karar veremiyorduk bu sefer-  iyi gözüken yerler zor,  başka yerler ise fazla kolay gözüküyordu gözümüze. Bu arada gün ilerledikçe havadaki nem artıyor, bulutlar toplanıyordu. Orası mı burası mı derken,  İkiz Kule’nin gizli  kuzeydoğu  yüzündeki iki paralel çatlak-baca hattını gördük 20 dakika boyunca kaygan  bir  çarşakta trek ile tabana vardık.  Sağdaki baca-çatlak-oluk hattının oluru vardı sanki ve  kolay bir sırt ile İkiz kulenin ardındaki sırtlara sarıyordu rota.  Kararımız, ‘tırmanalım’ yönündeydi. Gök gri nimbüs katmanı ile bozbulanıktı ve hava kararmıştı  bulut nedeniyle. İlk ip boyu slablı bir çatlak ile başlıyordu ve  oluğun sağındaki vertikal  slab yüzden, en sağdaki baca-çatlağa gidecekti. Tahminimden zor çıkan ve bazı cambazlıklar, traversler gerektiren bu etapta  ara emniyet çok kıttı, gerçekten tutarlı ara emniyet noktaları bulmak için  uğraştım. Kilit hamleler olan  dikey ve tutuşu kıt bir duvar nihayetinde  dik bir açık baca ile tepedeki ardıç ağacına ulaştığımda, ilk iri damlalar şaklamaya başlamıştı; inmem gerekiyordu sucuğa dönmeden. Bir sikke, perlonbant ve ağaca dolalı yardımcı ip ile istasyon kurup, rota tabanına iple inerek ulaştığımda yağmur artık gelmişti. Açıp kapayan garip bir havada dönüşe geçtik. Tüm öğleden sonra boyunca Çukurbağ’daki evin çatısını dövdü yağmur ve dağların sarı-gri renginin yağışla kapkara oluşunu seyrettik.. Rota bitmese bile sağlık olsun, en azından takoz  bugünlük kayaya yerleşmişti. Yorum olarak,  kaya sağlam olsa da çok zevkli bir etap vermedi, ara emniyeti kıt, hassas bir tırmanış sundu. Sırt hattına, İkiz Kulenin ardına varan bu tırmanış etabı 50m  kadar uzunlukta ve VI- derece zorluktaydı. Bu rotanın adı ne olsundu, olsa olsa ‘Kısa Günün Karı’ olurdu!

Bu yazı yorumlara kapalı.