27 Ekim 2007

Aladağlar- Kaldı Kuzey Buzul Kulvarı Tırmanışı,1998

3734 metrelik Kaldı Dağı’nın kuzey buzul kulvarı için Aladağlar’daki büyük ve kalıcı olan sayılı buz kulvarlarındandır denilebilir. Bu buz/kar/kaya rotasını yazın, kışın ve de ara mevsim olan baharda on sefere yakın tırmandım, ama burada resimlerini göreceğiniz ve arkadaşım Doğan Palut ile beraber 10 nisan 1998 tarihinde yaptığımız tırmanış, bunlar arasında en keyiflilerindendi (her zaman bu kadar zevkli olmuyor:) Normalde Emli boğazındaki Akşampınarı kamp yerinden Kaldı’nın zirvesine olan yükseklik farkı 1700 metre kadardır. Buzul rotası ise, 150 metresi 35-45 derece eğimli buz/kar ve 150 metresi de çürük, dik kaya olmak üzere 300 metre yüksekliktedir. Bu resimde Sıyırma boğazından Kaldı buzul çanağı’na giren boğazda tırmanıyoruz. Güzel ve temiz bir sabah, kar her yerde derin olmasına rağmen Kaldı’nın kuzeyinde son derece sert ve istikrarlı..

Kaldı’nın 500 metrelik kuzey duvarı önünden geçerken Doğan görülüyor. Buzul kulvarı en ötedeki Kaldıbaşı’nın sol tarafında kalmaktadır. Normalde nisan ve mayıs ayları, dağların dik kuzey yüzlerde en çok buz şelalesi görülen aylardır ama aynı zamanda en çok çığ tehlikesi olan zaman da budur.

Tabanında ufak bir buzul barındıran Kaldı kuzey buzul çanağının en sonunda, 3200 metre civarındayız. Solda Kaldıbaşı kuzey duvarı, sağda Kaldı kuzey duvarı ve ortada, aşağılardan asla gözükmeyen Kaldı kuzey buzulu net olarak gözüküyor. Büyük bir Y harfi şeklinde olan kulvarda, sağ kol sizi Kaldı klasik rota düzlüğüne ( futbol sahası!) çıkartırken, sol kol Kaldı batı duvarının dik kayalarına yükseltir.. Bu resimde (nisan ayında, kış sonu olmasından dolayı kar aşırı fazla olduğu için) kulvar normalden geniş gözüküyor, ayrıca kulvarın girişini koruyan ve derin olan iki buzul çatlağı da kar altında tamamen gizlenmiş..

Kulvarın daralıp iyice dikleştiği ve kayaların başladığı etaba gelene kadar, 150 metre boyunca 35-45 derece eğimli sert kar tırmandık. Burada Doğan tırmanırken görülüyor.

Ve beklenen sürpriz! Erime ve donmanın çok olduğunu bildiğim bu aylarda, bu soğuk buz/ kaya çentiğinde olacağını tahmin ettiğim buzu buluyorum.. Doğan kayadan tırmanmayı tercih ediyor, ben de çift buz aletiyle buz akıntısını tırmanıyorum. Buz etabı 12 metre kadar ve dik , neredeyse 80 derece eğimde ve muhteşem..

Kayalar arasından devam eden kulvarın üst kısmı da donuk ve sertti. Burada Doğan buzda tırmanırken görülüyor, eldivenleri nedeniyle biraz el üşümesi sorunu çekiyor..

Kaldı klasik rotasının düzlüğü olan futbol sahası’na çıkıp olaysızca zirveye ilerlerken ne görelim? Ortalık oldukça kalabalık! Arkadaşım Cenk Ertekin lliderliğindeki Boğaziçi Dağcılık klübü ekibi ve üç kişilik bir İzmir ekibi ile karşılaştık.. Resimde Kaldı klasik rota zirve sırtındaki kalabalık ve arkada Taştepe masifini görüyorsunuz..

Doğan (solda) ve Tunç (sağda), dağları seven iki adam, Kaldı’nın zirvesinde.. Tırmanışımız , 2000 metre yükseklikteki Akşampınarı kamp yerinden zirveye beş buçuk saat almıştı, ama öğleden sonra kar battığından ve keyif yaparak indiğimizden dolayı inişimiz de bir o kadar aldı!

Avcıbeli Geçidi’ne inerken , klasik rota üzerinde kamp kurmuş olan ve ne yazık ki isimlerini anımsayamadığım İzmir’li dağcı arkadaşların kampında çay molası ve sohbet.

Arkada Parmakkaya kulesi ile, Avcıbeli/Direktaş boğazı tabanına düşmüş, oldukça büyük bir ıslak kar çığı. Erime ile karın ıslanıp ağırlaştığı bahar aylarda, normalde çığ tehlikesinin en az olduğu geniş boğaz tabanlarında bile çok dikkatli olmak ve geç saatlere kalmamak gerekiyor.

Nisan ayının cennet gibi yeşilliği ve yakıcı güneşi altında arkadaşlarım Efecan Aytemiz ve Cihan Yapa, Sarımehmet Yurdu Yaylasında keyif yapıyorlar..

Bu yazı yorumlara kapalı.