ANTALYA- GÜZYAKA DAĞI DOĞU KULESİ YENİ ROTA ‘ANGARALILAR’

(Fotoğraflar: Tunç Fındık, Cemal Zerepcan)

Bir Antalya kıyı Beydağları  gününde daha,  kıyısal kayalık dağımız Güzyaka’ya adeta  ‘dadanmış’tık. Bu sefer, yağmurdan sonra hava tamamen açık ve güneş parlaktı. Gölgelerin serinden soğuğa doğru gittiği bu ‘kış gelmek üzere günlerinde‘  kayada geleneksel çıkış için ideal yer, Altınyaka yolundaki kayalık omurganın bir parçası olan  Güzyaka idi. Bir sefer daha, doğu kulesinin güney duvarında  bir  rota açtık, bu 29 kasım 2017 gününde dostum Cemal Zerepcan ile beraber.  Tipik olarak yetersiz kahve üzeri ‘ hangi rotaya girsek’ arantısı üzerine yine belirgin  bir hat olan ve hafta başında açtığımız rotanın hemen solundaki bir diğer rampamsı sırt- yüz olan bir  doğal hattı izledik.  İlk ip boyu   sağlam kayada slabımsı bir yüzeyden belirgin derin baca-çatlağa girişle başladı, kaya sağlam, aralıklı kumsaati veren türdendi ve biraz otluluk- bitkililik doğrusu vardı (her suyla yıkanan akıntı yatağı gibi).  Baca bir kulvara yol verdi ve o da dikleşerek derinleşen bir baca ve birkaç zor hamle ile (V+) ile beni sağda  bir ufacık sete çıkarttı (1.ip: V+ 67m kadar). Cemal çantayla uğraşarak bu daralan baca etapları çıktı ve 2.ip boyuna başladık; rotanın kilidi olan  dik, çürük  sayılır  ama emniyeti hiç kötü olmayan bir etap.. bu ip boyunu ip sürtünmesin diye kısa kestik ve eğimin yattığı geniş  sette istasyon (2.ip: VI- 35m). En güzel tırmanış etabı buradan başladı; mahmuz-yüzey ile sağlı yükselen tırmanışla, 70m kadar sapasağlam kayada tırmanarak omuza ulaştık (3.ip: V+ 70m kadar). Antalya, Bahçealtı ve Liman  ile muhteşem Akdeniz manzarası burada açıldı, son ip boyu ise ‘Mahmut Hoca’ rotasının  bittiği omuza  yatarak, ama inadına inanılmaz kumsaatleriyle bezeli  tarzda vardı (4.ip: III+ 45m). Bir kez daha, birer adet  poğaçamızı kayalık zirvede Beydağlarının daha yüksek kısımlarını tarumar eden rüzgar ve bulutları seyrederek mideye indirdik. İniş, artık babalarla işaretlediğimiz  ‘klasik’ iniş rotamızdan II derece basit tırmanışlarla oldu.  Böylece toplam 3 saat 15 dakika süren, 4 ip boyu, 220m uzunlukta,  V+, VI- derece zorluktaki bu geleneksel rotaya ‘Angaralılar’ adını verdik, ne de olsa bozkırın çocuklarıyız:-) Bağlum, Kayaş, Mamak, Hüseyingazi vb!!

Bu tırmanışta kaya kilit etap haricinde genelde oldukça sağlamdı ancak yine de gevşek kaya bloklarına dikkat etmek lazım.  Genel olarak bir oluk-baca- kulvar  olmasına bağlı olarak çalılar (kuru çalılar) var, ama ben  zaten oldukça temizledim (!). Ara emniyet sıkıntısı olmayan bir tırmanış,   yaylı tıkaç (friend) ve telli takoz (stopper) mükemmelen her işi görüyor, ayrıca bol kumsaati olmasından mütevellit bol uzun perlonbant  taşımak şart. Birkaç sikke her tırmanışta olduğu üzere yanımızdaydı ancak kullanmaya gerek olmadı.. ‘Angaralılar’ rotası dağın bu güney yüzündeki  beşinci rota oldu; eğer batı kulesini de sayarsak şu anda (bizim bildiğimiz) toplam altı rota var.

Sanırım o civarda daha yapılabilecek  (daha zor-daha kolay) çok iş var, geri döneceğimiz kesin..

Another fine day on the coastal Beydağları range of Antalya, the diamond of Mediterranean Sea.. With my climbing friend Cemal Zerepcan we were able to climb another multi pitch alpine traditional rock climbing route on the  southern wall of the Eastern Tower of Güzyaka  Peak. The route we named ‘Angaralılar’ is 4 pitches and 220m long, with a V+, VI- grade UIAA difficulty. Being the fifth known route on this rocky precipice, the route follows a natural weakness line of a chimney-crack and  finally culminates in a  beautiful spur, with generally good  protection and   fine rock quality, except for some parts with loose blocks. We shall be back for more surely- I write this everytime  I climb something there and return soon, too!