ANTALYA-HURMA KULESİ PAYANDASI YENİ ROTA ‘ZEBANİ YOLAĞI’ ‘

(Fotoğraflar: Tunç Fındık, Cemal Zerepcan)

Ancak Antalya’da tam bir gün sıkı yağmurun ardından bu kadar güneşli ve sıcak bir gün gelebilir.. ve o  günde de tabii ki geleneksel rota açmaya gidilir! Deniz seviyesinde bu sıcak kış sabahı bir kez daha Konyaaltı-Liman’ın arkalarındaki Hurma Kulesi (Kızıltepe) yolunu tutmuştuk sevgili Cemal Zerepcan ile, günlerden 17 şubat 2018 idi. Bu parlak, nemsiz sabahta hedefimiz, Kızıltepe olarak da tanımlı olan Hurma Kulesi’nin güney tarafındaki  ayrık kısa kulede (payanda veya mahmuz diyebiliriz buna)  bir rota çıkmaktı. Yılmaz Sevgül dostumuzun ‘Antalya Geleneksel Rota Rehberi’nde  zaten bu payandanın güney tarafında Yılmaz’ın ‘Jilet‘ adında bir 1996 yılı  rotası vardı. Biz de bunun iyice solunda,  payandanın batı yüzündeki duvarda bir hattı gözümüze kestirmiştik ve bu güzel sabahta, bir sefer daha,  ipe girdik.

Tüm gün boyunca  Antalya-Altınyaka karayolundaki yol genişletme çalışması nedeniyle taş kırma makinesinin takır takır tangırtısının ensemizde boza pişirmesinden  dolayı ‘Zebani Yolağı’ adını verdiğimiz, 220m ve 5 ip boyu uzunlukta ve V+, VI derece zorluktaki rotamız, sözkonusu payandanın  batı yüzünün tam orta hizasından başlıyor, ilk ip boyunda geniş bir sete varıyor ve yukarı  devam eden  gri masif yüzeyden tırmanışla belirgin sarı-siyah büyük lekenin  sağından kulenin sırtına ulaşıyor.

İlk ip boyu orta kısmında kısa bir sertlik içeriyordu (IV) ve   geneli sağlam kayada, geleneksel için adeta  bir ısınma gibiydi (1.ip: III+, IV 65m). Geniş, soğanlı sete varan bu etapla ikinci ip boyu başladı  ve gri masif  yüzeyde giderek dikleşen zevkli tırmanış (iyi ara emniyetlerle) ile sığ bir sete vardı (2.ip: V+, VI- 50m). Kilit etap üçüncü ip boyu oldu, ayak eksik masif gri yüzeyde kalkışma (VI-) ile başlangıç  ardından  dikey bacalar (sarı-siyah lekenin sağındaki baca sistemleri)  ve zor bir oluk ile (VI) payandanın sırtına dayandık (3.ip: VI- VI 45m). Bu noktadan itibaren eğim yattı ve iki adet 30m kadar etapla (III+ ve II, toplam 60-70m)  iple sola, geniş otlu boğaza ineceğimiz  kayalık bele ulaştık. Seçenek olarak maksimum iki ip boyu ile zirveye de gidilebilirdi ama bugünlük  bu kadardı.  Bulduğumuz iyi bir kumsaatinden 25m kadar indik (kalın ip halkası bıraktık) ve ıslak otlu zeminde  kayarak serbest  inişten sonra bir ağaçtan  25m kadar daha iple inerek (perlonbant vs eski malzemeler var) zemin çarşağa ulaştık; 100m kadar irtifa kaybı ile rota tabanı ve termosta çay bizimdi…

Yorum olarak; homojen derecelerde, sağlam kayada dik ve hoş etaplar sunan bir geleneksel çok ip boylu rota oldu. İniş kolay ve sıkıntısız. Rotada otluluk var gibi gözükse de, ot ve çalılara minimal  değiyorsunuz. Çürüklüğe gelince, rotanın genel olarak sağlam  ve kayanın masif yapılı olmasına karşın, tabii ki arada setlerde duran  gevşek bloklar var, dikkati elden bırakmamak lazım.. Ara emniyetler genelde gayet  iyi, bol bol telli takoz ve yaylı tıkaç (friend) kullanım imkanı var, kumsaatleri de bolca bulunuyor. Sikke taşıdık (her rotada olduğu üzere) ama kullanmaya gerek olmadı. Bu tırmanışı 60m uzunlukta tek iple yaptık, iple iniş sıkıntısı beklemiyorduk ve inişin arka kulvardan olacağını  zaten tahmin ediyorduk.  Tek mesele, ensemizde boza pişiren ‘Zebani’lerdi ama o da günün tadı tuzu olsundu..:-)

Kayalar ve buzla kalınız!!!

This time we have climbed a new  trad alpine rock climbing route on the Hurma Tower (located above Hurma-Antalya),  with my friend Cemal Zerepcan 17th february 2018. This route is on the  western wall of the south buttress of the  Hurma tower, also known as Kızıltepe. With a length of 220m and 5 pitches, the grade is V+ VI- UIAA. We named this first ascent route ‘Zebani Yolağı meaning ‘demon’s way’, due to the  mighty din of the stone breaking machines  working on the Altinyaka motor route, that   tormented us during our climb. Nevertheless, the line is good,  the rock is sound and steep with valid belays, and this route offers beautiful, plasurable  climbing on steep slabby faces plus steep  chimney and cracks.  Somehow a few loose rock blocks are  always there for the unaware, so pay attention.. One does not need to go to to the highest point of the tower to finish, as the obvious gully on the left  gives easy access to  descend (2 short rappels, with belays in-situ), once you gain the top of the buttress.