ANTALYA-MORYER KAYALIKLARI DOĞU YÜZÜ İLK ÇIKIŞ ‘SARI KUVVETLER’

(fotoğraflar: Tunç Fındık ve Tafa)

Bir yaz sonu daha ve yine Moryer’de alpin kaya tırmanışı… Moryer, oraya gidip tırmanan (boulder yapan veya geleneksel tırmanan olsun) nadir tırmanıcı için güzel bir dağ tırmanış mekanı. Özellikle de, yazın sıcaktan tutuşan Geyikbayırı’nda gün geçiriyorsanız eğer, sağlam kayada bir veya birkaç ip boyu tırmanış için ideal sayılır bir mekan bence. Ortalama 1600m irtifada ve kuzeye bakan bu kayalık, geniş kule sistemi tabii ki kendibaşına bir zirve olacak kadar ihtişamlı, yüksek veya farklı değil ama gerek serinliği, gerek kayasının sağlamlığı, gerekse ulaşımın kolaylığı (Geyikbayırı köyünden araçla yarım saat kadar yolculuk ve rota tabanına 15-20 dakika trek) açısından bence bu bölgede ‘yazlık tırmanış mekanı’ olabilecek sayılı yerlerden.. Üstelik harika Beydağları yayla manzarası ve kuru, rüzgarlı havası da insanı iyi hissettiriyor.

Pek popüler olmayan, tırmanıcıların pek de gitmediği bu kayalığın kuzey yüzünde bir ve iki ip boyu, en uzunu 100m uzunlukta geleneksel tırmanış rotaları var; biz de bu eylülün ekime döndüğü sonbahar gününde (1 ekim 2016) dostum Tafa ile beraber Moryer’e bir bakalım dedik. Maksat, dağda kısa günün karı olacak, araya sıkışmış bir alpin kaya tırmanışı günü olsundu! Amaç bu olunca tırmanıcıya düşen uygun rotayı bulmaktır, ancak bu her zaman düşünüldüğü kadar basit olmaz.. Bazen girilen rota tahmin edildiği kadar kolay olmaz (bakınız, kuzey yüzü ‘Ardıç Yolu’ rotası, mayıs 2016) bazen de bakılan yüz bütünlüksüzdür, aşırı kolaydır veya ilgi çekici bir hat değildir.. Bu sefer, kayalık yapının doğuya dönen kısmında bir rota çıkalım dedik, tabi bakınca aslında setlerle bölük, ardıç ağaçlarının hakim olduğu kayalık uçurumlardan oluşan bir yüzeydi bu. Ancak biraz dikkatli bakışla,  kaymak gibi ve çok sağlam gri kayada, 2 veya 3 ip boyu süreceğini düşündüğümüz tutarlı bir rota bulduk.

Rota tabanına 20 dakikada ulaştık, kayalığın doğuya döndüğü yüzde, tepedeki ardıçlı sete çıkan ve solunda belirgin kayalık kulvar olan yüzeyden girecektik. İp ve malzemeler donanıldı ve ilk ip boyu! Rota girişindeki ölü, kuru ardıçın kalıntılarının sağından başladım. Tabii ki göründüğünden daha uğraştırıcı olsa da beton kıvamında sağlam kayada, dik etaplar veren yüzeyi bölen çatlak benzeri doğal zayıflığı izleyerek devam ettim. Yolu tıkayan ufak bir ağactan geçiş, ufak göbek nedeniyle dertli oldu ama kaya sağlamdı ve ara emniyet vardı. Sonunda, 40m ve geneli V+ (alpin V+!) olarak tanımladığımız etabı ardıçlı bir sette bitirdik ve ardıçtan emniyet… İkinci ip boyuna giriş için II derece setli yüzeyde 25m kadar ilerledik ve   tam yukarıdaki güzel yüzey ile ikinci ip boyu başladı. Sağlam kayada, ufak diklik ve sorunlarla, ara emniyeti bol etap beni bir ufak duvarın gölgesindeki şahane istasyon setine getirdi (50m, V). Buradan yukarıda, aşağıdan da net gözüken sarı bir kulenin temiz ve zevkli gözüken duvarı devam ediyordu ve üçüncü ip burası idi. Sağdaki setleri işgal eden devasa, yaygın ardıçlara bulaşmadan, sarı duvarı hafif sağdan bölen zor girişli çatlak sistemine girdim; burası devamlı dik etaplar veren, adeta betondan dökülmüş sağlamlıkta ve ara emniyet seçeneği bol bir ip boyu oldu. Zevkli etabın sonu dikliğin bitimiydi ve burada kayadaki iki küçük kumsaati ile istasyon kurdum (45m, V+).

İstasyonu toplarken kazara düşürdüğüm oldukça eski (ama çok sevdiğim) bir yaylı tıkacı aramak için bir ip boyu zorunlu iniş haricinde (ki, ne kadar baksam da bulamadım..) tadımızı bozacak bir olay olmadan, soldaki ardıçlı kolay yamaçlardan yürüyerek rota tabanına, çanta ve bir termos çayı bıraktığımız yere indik. Sonuç; akşam gölgesinin dağlara çöküşünü izleyerek çay içmekti..

Yorum olarak; sağlam kayada, zevkli bir alpin kaya tırmanış rotası çıktık ve adını da (önceki yıllarda dostum Gökhan Şifan ike çıktığımız ‘Kırmızı Kuvvetler’ rotasına ithafen) ‘Sarı Kuvvetler’ koyduk. 150m ve ortalama V, V+ derece zorluktaki bu tırmanış için 50m uzunlukta ip gayet uygun; stopper takoz seti ve friend ile bol uzun perlonbant kullanılıyor; sikke götürmeye gerek yok çünkü kaya çok sağlam ve ara emniyet imkanı bol. Çok ip boylu tırmanışta deneyim kazanmak isteyen ekipler veya kısa bir alpin kaya rotası çıkmak isteyenler için ideal bir rota; ayrıca sol taraftaki setlerden kaçışı da var, yanı kötü hava vb durumunda hızla rotayı terketmek de mümkün.