ANTALYA-SÖĞÜTCUMA-KARAERİK TEPESİ YENİ ROTA ‘TOROS CANAVARI’

(Fotoğraflar: Tunç Fındık, Cemal Zerepcan)

Antalya’dan yola düştüğümüz bu seferde,  dostum Cemal Zerepcan ile esas amacımız Ovacık  ve Teke Dağı taraflarında birşeyler bulup  çıkmaktı. Ancak 30 mart 2018 gününde kısmetimiz,  1300m’deki Söğütcuma yaylası civarında, yani bu sefer Cemal’in ‘önbahçesinde‘  tırmanış oldu. Söğütcuma, Antalya’dan çok uzak olmayan (55km ve bir saat kadar), olağanüstü güzel bir toros dağ coğrafyası: yeşil kırlar ve çam-sedir ormanlarının üzerinde yükselen  beyaz dağların eteğinde kayalık kule ve dişler! Doğrusu daha önceden pek dikkatimizi çekmemişti, fakat şimdi yakınına gidince burada belirgin  bir tırmanış potansiyeli olduğunu görebildik (sanırım Cemal de bu kadarını beklemiyordu:-). Karaerik Tepesi olarak bilinen ve ortalama 1100m irtifadaki kayalık sırt hattı  doğuya bakan ve kabaca güney-kuzey doğrultulu bir dizi kuleden oluşuyor. Biz de bu sefer, bölgenin ilk çıkışı olarak en güneydeki trapez şekilli kulenin kuzey yüzü  ve sırtını tırmandık ve rotamıza ‘Toros Canavarı‘ adını verdik (80m ve iki ip boyu uzunlukta, IV, VI derece zorlukta geleneksel tırmanış). Doğrusu kuzey yüz  olmanın verdiği özellik olsa gerek,  kaya o kadar sağlam değildi (Antalya’da alıştığımız kadar diyelim, ne de olsa çürük çarık Aladağların çocuğuyuz!) ve hatta gayet bloklu, çürük yerler vardı. Ama çok sağlam  yerler de çoktu bu değişik türdeki kireçtaşında.

Araçla 150m ötesine kadar ulaştığımız güney kulesinde, biraz keşifin ardından kafadan tırmanışa daldık. Çıktığımız rotanın ilk ip boyu kayalığın yosunlu  ve gölgeli kuzey tarafından başlayan, insanı dışa atan türden  açık baca-çatlaktı ve önceki günün şiddetli yağışından sanırım,  yosunlarda çamur ve ıslaklık vardı. Üstüne üstlük  gevrek bloklar ve insana güven vermeyen çürüklük de eksik değildi bu etapta. Bu 15-16m’lik baca-çatlakta (V) bir sikkeyi sabit bırakarak tepedeki ince rampa-sete vardım ve bir çalıyı can havli ile yolarak (!) sollu traversle (IV) devam ettim. İşte burası güzel ve boşluklu bir kilitti, sollu yükselen 15-17m kadar yüzey traversi (VI); neyse ki kaya gayet sağlam, aralıklı mükemmel friend cepleri mevcuttu. Hassas  ama zevkli tırmanış sunan etapla kuzey sırtının ucunda uygun bir sete çıktım ve biraz aranmadan sonra istasyonu  kurabildim (bölgenin kayası bazen emniyet noktası bulmayı zor kılan uğraştırıcı türden). Ardından Cemal de bana katıldı (1.ip: VI 40m). Ortam fantastikti; uzaklarda taze beyaz karlı zirveler, altımızda ilkbaharın ilk yeşillikleri ile coşmuş orman ve kırlar.. ve Cemal’in tanıdığı yerel çoban Ahmet ile keçileri! Ahmet’e taş düşebileceğini,  altımızda gezmemesini ısrarla bağırdıktan sonra işimize devam ettik.

İkinci ip boyu kısa bir dik etapla başladı; sağa yükselen  bir rampa ile (15m kadar IV), sonrasında kolaylaşan rotada sırtı takip ederek  kulenin tepesine vardım (2.ip: IV, III 40m). Ahmet de arkadaki kolay yolaktan çıkmıştı ve biz iki tırmanıcıyı ilgiyle izliyordu.  İnişi arkadaki kolay yerlerden yürüyerek yaptık.

Böylece bu harika, farklı coğrafyada bir yeni çıkış yapmıştık- bu da sadece  yüzeyin tozunu almak gibi oldu. Aklımızda şimdi orada yapılabilecek birkaç güzel rota var; devamlı çatlaklar ve çok ip boylu geleneksel tırmanışlar! Ne zaman oraya  döneriz onu bilemem, ama oraya tekrar gitmeyi sabırsızlıkla beklediğimiz kesin..

This is a very unexplored area for climbing potential, in the central Beydaglari Range of Antalya, Turkey. Being in a high pasture 60 km away from Antalya, the rocky outcrops of Sogutcuma, situated at 1100m altitude, would offer a good climbing area  for Antalya region, where  climbing is not really much possible  at sea level in  summer, due to extreme heat. Anyway, with my friend Cemal Zerepcan, at 30th march 2018  we made the  traditional first ascent of the  north face/ridge of the southernmost  tower  in this small sawtooth range, that was called  Karaerik Cliffs, and we named the route ‘Toros Canavarı’ (quite literally, ‘Taurus Monster’!). The route is the first  climb to be done in this area and rock quality is not very consistent (on the north face some rotten/loose blocks with moss) though it offers good and exposed climbing (fun!) on grey limestone. 80m and 2 pitches long, the grade is IV to VI UIAA. Hopefully we will continue to work on this isolated, beautiful area.