BURSA-NARLIDERE YENİ GELENEKSEL ÇOK İP BOYLU ROTA ‘BANZAİ!’

(Fotoğraflar: Serkan Gündüz, Orhan Topal, Tunç Fındık; 1 adet genel lokasyon fotoğrafı sevgili Doğan Palut’un ‘Türkiye Kaya Tırmanış Rotaları Rehberi 2018’ kitabındandır)

Aladağlar dönüşü, ayağımın tozu ile Bursa! İnegöl’deki görece yeni Oylat spor tırmanış alanının negatif  rotalarında bir gün boyunca kolları ve omuzları yakmaca, ardından ertesi gün Narlıdere tırmanış bahçesinde bir geleneksel  tırmanış.. Bu sefer, Bursalı arkadaşlarım Orhan Topal ve Serkan Gündüz ile  beraber, 10 eylül 2019 tarihinde yeni bir çok ip boylu geleneksel rota açtık: ‘Banzai!’ adını verdiğimiz bu rota 130 ve 3 ip boyu uzunlukta olup, geneli IV derece, kilit etaplarda ise VI- derece zorluktadır. Bu rota soldaki spor tırmanış sektörü ‘İşkur’ ve sağ üstteki spor tırmanış alanı ‘Kremlin’in arasından kıvrılarak girmektedir. Daha önce, geçen sene açtığımız ‘Bizans Oyunu’ adlı geleneksel rotanın sağ tarafında kalan rota hattı, son ip boyunda sözkonusu rota ile aynı güzergahı izlemektedir. Rota tabanına ulaşım, önce traktör yolundan, sonra da konteyner’in ardındaki belirgin patikadan 8-10 dakika yürüyüşle yapılmaktadır.

Velhasıl, eylül ayının ısısı  Narlıdere’de hala düşük pek değildi, biz de sabah çok erkenden gitmeme akılsızlığında bulunduk, ancak yine de  tırmanılamayacak kadar kötü bir ısı durumu yoktu o gün Narlıdere’de. Sabah saatinde tırmanış, çalı çırpı ve diken temizliği ile başladı. Etap, soldaki spor rotaların üzerine çıkan kolay (ama çürük kayalı ve otlu, çalılı) sollu  sırtla devam etti (III+)  ve  spor rotaların tam bitimindeki  ince, dar sette ilk kilite vardı. Bu setin üzerinde kısa, ayağı kıt  bir göbek geçiliyor (VI-, sikke bıraktık) ve devamında çürük olabilen, dikkat gerektiren ama zor olmayan bir kulenin sırtı (III+, IV) kulenin tepesindeki baba istasyonuna dek tırmanılıyor (1.ip: VI-, VI 45m). İkinci ip boyu bu kulecikten sağlı  yükselen yan geçişle, sağdaki harika dik gri yüz istikametine  geçişle başlıyor. Rotanın en güzel etabı zaten bu gri, dikeyden çok az pozitif olan  duvarın tırmanılması. Belli aralıklarla çok iyi ara emniyet veren etap, önce aşırı yükselmeden sağlı travers, sonra da  yükselen sağlı, boşluklu tırmanışla devam ediyor (VI-, üst kısmında sikke bıraktık). Bu güzel etap  kolaylaşan kaya duvarı  (IV+), belirgin ufak kulecik ve ardındaki kısa bir duvar ile  (IV+)  üstteki zeytin ağacının altındaki sete varıyor (2.ip: VI- 35m). Buradan itibaren ‘Bizans Oyunu’ rotası ile güzergah aynıdır; kısa bir zor hamle (IV, IV+ gibi) ardından çalıların arasındaki kayalık kolaylaşan duvarlar ile (III, III+) sırt hattına çıkılıyor (3.ip boyu: IV, III  45m).  İniş biraz sorunsal veriyor; çalılık arazide  sağ arkaya inen patikaya ulaşmak biraz sıkıntılı doğrusu (ben çalıların tabanından süründüğümü hatırlıyorum).

Toplam 3 saat süren tırmanışta kayanın sağlamlığı, tipik olarak Narlıdere’nin gerçeğini yansıtıyor: bazen gerçekten çok dikkat gerektiren çürük, değince düşecek gibi çın çın boş öten blok üstüste duruyor, bazen de Dedegölvari sağlamlıkta gri, kompakt kayada zevkle tırmanıyorsunuz. Bu tırmanışta orta ve küçük boy friend tıkaçlarını çok kullandık. Yanımızdaki birkaç değişik türde  sikke kilit etaplarda çok yararlı oldu. Rotada inanılmaz bitki ve gevşek taş temizliği yapmamıza karşın, yine de bolca taş ve ot/çalı/diken bulmak olası..

Bu arada ‘Banzai!’ nedir derseniz (bilen bilir) Japonların savaş çığlığıdır. Kayalara saldırırken uygun olur diye düşündük:-)

Dağ ve tırmanışla kalın!