ERZİNCAN-KEMALİYE YENİ DUVAR ROTASI ‘BEŞ ATEŞ’

(Fotoğraflar: Tunç Fındık, Tafa, Mustafa Nalbant)

3 temmuz 2020 gününün 37 derecelere varan sıradışı Kemaliye sıcağında tek isteğimiz gölgede birşeyler çıkmaktı ve dostlarım Tafa ve Nalbant ile beraber, soluğu tam Kemaliye’nin ardında yükselen devasa ‘Ana Masif’in kuzey duvarında aldık. Böylece dağın kuzey yüzünde güzel ve zevkli bir alpin kaya duvarının ilk çıkışını yaptık; Kemaliye’nin ünlü tatlısına atfen  ‘Beş Ateş’ adını verdiğimiz tırmanış 270m ve 6 ip boyu uzunlukta, V, VI- derece zorluktadır ve öte taraftaki kuzeydoğu yüzü ile beraber, bu duvar bandındaki toplam üçüncü rota olmuştur.

Tabi ki yine aklımızda net bir hat yoktu, kayaları uzaktan görmek de çok  mümkün değildi, dolayısı ile yine sağolsunlar, Belediye’nin pikap aracı bizi ‘Via Ferrata’ için açılan yolun sonuna atınca yine bakınmaya başladık. Kemaliye’de en son 2013 yılında tırmanmıştım; aradan geçen zamanda bu dik uçurumun tepesine uzanan (ve sanırım orijinal İtalyan  rotasına yapılan) bir metal merdiven yolu yani ‘Via Ferrata’ ve tepesine de wingsuit uçuşu için bir atlama rampası yapılmış. Neyse, böylece öğleden sonra saat 14 gibi ancak yürümeye başladık- uzun bir rotaya girmek için ideal bir saat değil elbette, ama zorunlu işte- bu ne sıcak! Kuzey yüzde seçtiğimiz rotanın tabanına Via Ferrata yolundan başlayarak yürümemiz yarım saatten kısa sürdü ve en sonunda, taa tepeden yüzün tabanı boyunca inen otlu, taşlı geniş boğazdan yüze girmeye karar verdik. Bu boğaz 2011 yılı temmuzunda Aykut Türem ile beraber çıktığımız ‘Turkish Classic’ rotasının ardından  inişte kullandığımız boğazdı.

1.ip: Duvara girmek için otlu ve çürük, karanlık gözüken ve sola yükselen daha kolay bir kulvarın kıyısındaki çatlak-bacaya sınır  bir yüzden başladım, amaç sağ yukarıda gözüken ve ‘mermi’ veya ‘buji’ dediğimiz kulenin çatlağına çıkmaktı. Etap aşağıdan göründüğü kadar çürük değildi ama tırmanırken oldukça ot ve çalı temizliği yapmam (ve bolca toz toprak arasında kalmam) gerekti..  Velhasıl, herşeyi karpuz seçer gibi şap şap elle yokladığım etap girişindeki sollu rampadan sonra, solu bir  mahmuz, sağı yüzey olan, aralıklı da olsa iyi ara emniyet veren (ki iki fena sayılmaz  kumsaati buldum) ancak yine de çürük parçacıklar içeren  etap, kısa ip boyu ile sağlam gri bir slabın tabanındaki terasta sona erdi; V+ 35m

2.ip: Şimdi sağ üstte kalan ‘mermi’ kulenin tabanına doğru sağlı yükselişle slabı geçtim; çok iyi ara emniyetler, beton gibi gri su aşınmış kaya, daha ne olsun! Ancak böyle devam etmedi ve vardığım sağ köşedeki sırt, ara emniyet açısından  yetersizdi. Biraz uğraşı ile aralıklı da olsa ara nokta bulup bu etabı üst sette, müstakbel ‘mermi’ kulenin tabanındaki eğimli terasta sonlandırdım; ancak istasyon kuracak yerler nedense sınırlı, çatlaklar pek yeterli değil; IV+ 45m

3.ip: Kilit etap! Tepeye uzanan dikey baca-köşe çatlak, girişi emniyeti kıt, zor bir yüzey.. Nalbant bu etabı aldı;  uzun süredir tırmanmamış olmasına karşın, biraz tereddütten sonra yüzü güzelce geçerek çatlağa dayandı. Etap son derece güzel;  çatlak iyi ara emniyet alan türden ve geneli sağlam (giriş kısmı ve çıkış kısmı VI-). Ancak ne yazık ki  ‘mermi’ kule 22m kadar sonra bitince çürüklük başladı. Merminin tepesindeki kovuğun sağ tarafındaki sırt-çatlak, ardarda baca-çatlak-kenarlara yol verdi ve sonuna dek böyle devam etti: boşluklu, tutulan  ve basılan şeylere asla güvenilmeyen, çürük ve tin tin öten bloklar ve kabuklar arasındaki sağlam az sayıda parçayı bulup, tutup basmayı emreden bir tırmanış!  Ve tabi bu nedenle ara emniyet zorlu ve eksik! Adamımıza bu etabı çok iyi geçtiğini söyledik, çünkü zorluğun ötesinde, oldukça çürük dik bir duvar ve ara emniyet sıkıntılı. Velhasıl, ip boyunun sonundaki baca-kulvar içinde istasyonunu kurmuştu Nalbant. VI- 60m

4.ip: Yarım ip boyu ile bacanın çıkardığı, devasa kulenin tabanındaki otlu sette istasyon, III+ 30m

Bu noktadan setin sol üstüne, ustteki masif slabımsı yüzden belirgin  dev kulvar-baca ile ayrılan mahmuz-sırtın tabanına 17-18m kadar az yükselerek tırmandık (II) ve sözkonusu etaba giriş! Tabi once biraz su icmek gerekti…gölgede olmamız ve akşam serinliğine rağmen hava cok kuru; bağrımız yandı.

5.ip: Ayrık duran mahmuz-sırt.. Bu güzel ve boşluklu tırmanış, mahmuzu bölen ve ortasında dev takoztaş sıkışık dikey duvar  etabı ile  başlıyor, takoztaşın sağ ve sol çatlakları kullanılarak tırmanılıyor; bu giriş etabı (V+) gayet güzel.. Devamında kolaylaşan ve setlileşen mahmuz son kısmında dikleşiyor; otlu ve çürük bir çatlak ile (V, V+) ipin son metreleri zorla kullanılarak belirgin bir otlu-çürük sete çıkılıyor (istasyon kurmak çürüklük nedeniyle sıkıntılı) V+ 60m.

6.ip: Hemen setin üzerindeki  ufak dik duvarcık yerine sağdaki kolay kulvarda basit tırmanışlarla (III, III+) 15m sonra Via Ferrata’nın son metrelerine bağlanan etap, atlama rampası üzerindeki otlu yatık platoda sona eriyor, III+ 40m

İniş birazcık zahmetli; ya sağa inen büyük kulvara girerek (III+ derece etplar ve ipinişi var, sikke çakılı) ya da bizim yaptığımız gibi önce arkadaki kayalık omza çıkıp (III+) ardından 2 kilometre kadar önce yükselip sonra inerek, sol aşağı sırtlarda gözüken tarihi taş yol yani ‘gaban’ vasıtasıyla.. Veya Via Ferrata’dan da inilebilir elbette. Bizim ‘gaban’dan inişimiz 2 saat kadar aldı ve toplam 8 saat kadar süren aksiyonumuz, karanlık bastığı anlarda Kemaliye loş  sokaklarina inmemizle sonuçlandı.

Yorum olarak; 4 saat kadar süren bu tırmaniş  oldukça keyifli, çürük kayalı bazı kısımlarına karşın boşluklu, müthiş  manzaralı, zevkli tırmanış etapları sunan bir rota oldu. 60 metre ip kullanmak bence gerekli, malzeme olarak standart tamdan büyük set yaylı tıkaç, telli takozlar, birkaç sikke, bol miktarda uzun perlonbant hayati..

Bu güzel tırmanış günleri için dostlarım Tafa ve Nalbant’a  çok teşekkürler; ve elbette nazik davetleri için Kemaliye Vakfı KEMAV’a ve uğraş veren güzel insanların tümüne ekipçe müteşekkiriz. Son olarak  en büyük teşekkür sevgili abimiz, değerli insan Dr. Ferudun Çelikmen’e: onun Kemaliye aşkı bize de bulaştı; artık Kemaliye bizim de memleketimiz. Bir sonraki sefer dostlar ile  yine buluşmak, kayalarda tırmanmak, güzel sulak yeşilliğinde rahatlamak üzere, orada olacağız!

Dağ, tırmanış ve sağlıkla, güzel günlere…