HİMALAYA’DA ÜÇ 6000’LİK: MERA, KYAJO-Ri ve PARCHAMO, 2011

Nepal’de 3 adet 6000 metre üzerinde dağ tırmanışı – ardarda! Bırakın 8000’liği, toplamı tek bir 7000’lik kadar  bile yormayan bu tırmanışları, 2012 yılının 8000 metrelik dağlarına antrenman niteliğinde gerçekleştiremek hoş oldu.  18 ekim 2011 tarihinde ekibimle beraber  Katmandu’dan Lukla’ya uçtuk.

Öncelikle 6476 metrelik Mera Peak’a çıktık; ekibimiz ben, İsviçreli tırmanış partnerim Guntis Brands, Türkiye’den  Nurcan Demirel,  Oya Bermek, Berrin  Yıldızoğlu, Ömer Birol, İbrahim Kaplan, Abdullah Gündüz ve   Mehmet Ağca’dan  oluşuyordu. Lukla (2800 m)- Chuttanga (3500 m)- Chetre La Geçidi (4600 m)- Chetre wa (4100 m)-  Kothey (3500 m)- Tangnag ( 4300 m)- Khare (4850 m)- Mera La (5415 m)-Mera kuzey yüzü buzulunda  yüksek kamp (5800 m) rotası ile 26 ekim günü erkenden başlayarak  şahane bir havada Mera Peak’ın zirvesine ulaştık ve aynı rotadan dönüşe başladık. Mera tırmanışı zor olmayan (alpin F derece),  30-35 derece eğimli yatık buzul üzerinden tırmanılan, en son kısmında 15 metre kadar dikey buz çıkılan  bir Himalaya zirvesi.  2008 yılında 7244 metrelik Baruntse dağına alpin stil çıkmadan önce bu dağın İlk Türk çıkışını yapmıştım.

Dönüş yolu sonunda  31 ekim günü, zorluklar içinde ekibimi  Lukla’dan Katmandu’ya uçurdum; zorluklar içinde diyorum, çünkü  sonraki günlerde Lukla’dan hiç  uçuş olmadı ve yüzlerce kişi  Lukla’da mahsur kaldı. Biz ise, partnerim Guntis ve sevgili dostumuz Ang Tshering Sherpa ile beraber , ekibi yolcu etmenin  ve 6000 metrelere aklimatize olmanın  hafifliği ile dağlara doğru yeniden  yola çıktık. 3445 metredeki eşsiz Sherpa kasabası Namche’de  bir tam gün dinlenme ve hazırlığı takiben Kyajo Kharka (4000 m)- Kyajo ana kamp (4600 m)- Kyajo yüksek kamp (5200 m) rotasıyla 6 kasım günü Kyajo-Ri’nin 6181 metrelik doruğuna çıktık. Tırmanışın geneli dik,  teknik ve güzeldi,  alpin derecede AD+ veya D- olan  bu kaya ve buz piramidinin güney sırtında 400 metre kadar  55- 60 derece eğimli buz tırmandık. Ayın başından beri sisli giden  hava açmış, aşağılar bulut denizi ve tüm Himalayalar bulutların üzerindeydi.  Aynı rotadan iple inerek  aynı gün ana kampa kadar indik.

Daha sonra, 3 yak’a yüklü malzemelerimizle beraber  Mende (3750 m)- Thengbo (4400 m)- Parchamo ana kampı (4900 m)- Parchamo yüksek kampı (5700 m) yaklaşımı ile 6275 metrelik, alpin derecesi PD+ olan  Parchamo’nun zirvesine, 50-55 derece eğimli bir buz-kar sırtı olan kuzeybatı  sırtından 10 kasım 2011 tarihinde ulaştık. Böylece  Kyajo ve Parchamo’nun  ilk Türk çıkışınlarını yapmış oldum.

Dönüşte vadiyi esir eden kesif bulut ve sis nedeniyle Lukla’da uçamayarak  iki gün harcadıktan sonra,  Lukla’dan aşağıdaki  bir köyden  helikopterle uçarak Katmandu’ya ulaştık. Böylece bir sefer daha, Everest bölgesinde, 3 ayrı boğazda  neredeyse bir ay geçirerek   200 kilometre kadar yol  yürümüş, yaklaşık 13.000 metre irtifa alıp vermiş ve Türkiye’ye geri- sağ salim- dönebilmiştim!

THREE 6000 m. PEAKS İN THE EVEREST REGİON: MERA, KYAJO-Rİ AND PARCHAMO

İn 2011 autumn season,  with my clients we summitted Mera Peak, an 6476 m (officially 6644 m) snow peak near Everest. With a very long trek in and out, this high peak  made for excellent acclimatisation and surely enough, after sending my members on the last flight out of the town of Lukla for days, we set off back to the mountains: me; my friend Guntis Brands and  our fine Sherpa friend, Ang Tshering.  First target: to climb Kyajo-Ri, an 6181 m. high,  very sharp looking  rock and ice pyramid near Namche. Secondary target: Parcharmo, an 6275 m high snow dome on the Tesi Laptsa Pass to Rolwaling.

Well the  intensive, milk like fog that settled effectively for days, followed us to Namche, Kyajo Kharka and the Kyajo BC. Kyajo BC is a green valley in a steep rocky gorge, and getting there with our loaded yaks proved difficult for the loaded beasts.  Kyajo is really a climb, a fine one with the last 450 metres on steepish ice. The only teams that went to summit that  6th november was a German commercial expedition and us. The climb, aptly graded AD+ or D- was, after the col, on 55 degree snow and ice. The sharp, narrow summit of Kyajo offered a happy view of fog filled valleys and a condensation  cloud invaded Everest, Lhotse, Cho Oyu, Makalu and hundreds of other summits. Awesome.. 

Being very well acclimatised by now, we raced to the BC of Parchamo. ON the way, we bypassed the beautiful Thame monastery and  after getting involved on a  very nice puja ceremony for safe passage on behalf of the mountain gods, we arrived in the remote and beautiful yak kharka of Thengbo (not to be mistaken for Thengboche). Next day,  the lonely, rocky  BC of Parcharmo at 4900 m.  10th november, we had already left for the high camp of Parchamo. High camp is situated by the Tesi Laptsa pass, under a huge rock overhang of the neighboring Rangi Tagi Tau, a very stiff 6900+ m technical peak.  We were planning to climb the next day, but upon seeing the intervening cirrus clouds that promised  wind the next day, we changed our minds. İn the afternoon we set off from our high camp, to arrive at the summit of Parchamo by sunset, in a magnificient orange colored glacier and rock landscape. The north ridge of Parchamo is a snow and ice climb, not difficult, probably PD+, but in deep snow it would be very avalanche prone really. The view is very well, with Everest and Lhotse to the east. 

Thus ended our climbs but not the adventures. İt was impossible to fly to Katmndu due to insistent mist, and as frustrated  trekkers   could not fly from Lukla, it got crowded and crowded. After a wait of 3 days, we had to share a helicopter to Katmandu from Surkye,  the only way to get back now.  Well, it happens. 

İn this particular one-month long trip, we had walked more than 200 km, gave and climbed more than 13.000 metres of vertical distance, and climbed three 6000 m. peaks. Not much compared to an 8000 m peak, but should do!