İTALYA-LIGURE FINALE PIANERELLA BATI DUVARI ‘FIVY’ ROTASI TIRMANIŞI

(Fotoğraflar: Tunç Fındık, Boguslaw Magrel)

Finale’deki ikinci tırmanış günümüzde istediğim oldu; nihayet konvansiyonel  (tabandan zirveye dik çıkan!) bir duvara  girdik. 24 ocak 2018 gününde Polonya Kulüp Alpin (PKA) başkanı dostum Boguslaw Magrel ile beraber Ligure Borgo köyünden yukarıda, biraz içeride kalan  ve yüksekliği 300m’lere uzanan Pianerella Bric batı duvarındaki ‘Fivy’ isimli, 150m ve 6a+ (VII-) zorluğunda bir tırmanış gerçekleştirdik. Bu rota, sözkonusu  duvardaki  her dereceden 25 kadar farklı rotadan birisi; sağlam kireçtaşında, 1 Haziran 1975 tarihinde  Gianni Ghislione ve Lino Calcagno tarafından açılmış.

Duvar batı yöne bakışlı olduğu için güneşin öğleden sonra geleceğini ve  günün ilk yarısının gölgede geçmesinin bize yararı olmayacağını biliyorduk, ancak gün zaten kapalı ve gri başlamıştı, yani aslında güneş zaten hiç gelmeyecekti. Kısacası önceki günün  şahane ılıklığı yerine, kayanın buz gibi soğuk olması günün  gerçeği oldu. Bogu ile beraber acele etmeden, Gilberto’nun anlattığı üzere  işaretli bir orman patikasından duvarın tabanına yaklaştık. Yoğun bitki örtüsünden duvarı hiç  göremesek de, el yordamı ile rota tabanı olduğunu düşündüğümüz yere yaklaştık ve girişi betimleyen  kayadaki ‘Fivy’ yazısını bulduk.  Hırdavatı bir kez daha kuşandım, Bogu ipi açtı ve  serin, gri sabahta beton gibi sağlam kayaya değdim. Tabi ki ilk hamleler ellerde hissiyatı kaybettirecek kadar serindi.

Rotamız bu geniş duvar hattının  kabaca  sol tarafındaydı ve tepedeki bir negatif/tavanın altına girip onun solundan zirve sırtına çıkacaktı. Orman içinden başlayan ilk etap  delikli bir slabda kısa ve  basit tırmanıştı ve bununla duvarın dikeldiği bir sete ulaştım (1.ip: V, 15m).  Boltlar buradan başlıyordu  ve tanıma göre bu ip boyunda kilit etaplardan ilki vardı. Zor ve tutuşu eksik, dik  bir dihedral-çatlakla elleri hissetmeyerek   yükseldim, ardından  bir noktada boltlar ortadan kayboldu ve  kendi taktığım takozlar ve kumsaatleriyle emniyet alarak yükselmeye devam etmem gerekti, ancak sonunda iri bir kovuktaki devasa bir kumsaatine dolalı zincir istasyonuna vardım. Bogu da bana katıldı ve sette biraz su içtik (2.ip:  VII- 35m). Devamında arada ufak tefek  zorluklar olsa da alpin zemini anımsatan kolayca bir ip boyu ile, düşmüş bir blokun altından geçişle geniş bir sete vardım (3.ip: VI- 30m).

Şimdi önümüzde gri-sarı bir duvar vardı ve bu etapla belirgin tavanın altına varacaktık. Tek sorun, bu geniş yüzeydeki  hangi boltların bizim rota olduğunu  doğru bulmaktı.. biraz araştırma ve düşünce ile  rotayı buldum. İlk etap tutamaklı bir negatifle bir ufacık  sete barfiksle kendini almak  idi, burada beceriksizce bir kayış ile iki elime de delikler açıp rotanın kalanına kırmızı izler bırakmayı başarabildim:-) Bu gri  ve temiz slabı bölen  sağlı  zor  yan geçiş (kumsaatleri ve bolt) çok dik ve zevkli idi (VII-) ve  devamındaki sarı yüzeyde iri tutamaklarla artık sola yönelen slab traversine geçebildim, bu noktada kaya gri kireçtaşından sarı konglomeraya dönmüştü ama etap hala çok sağlamdı.  Travers bitimindeki dar, eğimli ve negatif ile gölgelenen sette 3 boltlu bir istasyon bulmak güzel oldu (4.ip: VII- 40m). Bogu da  sırtında çantamızı taşıdığı için biraz zorluk çekerek bile olsa yanıma geldi. Şimdi acaba rota nasıl gidiyordu?  Tanımda  zirve sırtına büyük tutuşlu  bir negatif ile varıldığı  söylenmişti ve biraz bakındıktan sonra ara emniyeti eksik hassas bir  sollu yan geçişle  sözkonusu duvara ulaştım. Dik ama büyük tutuşlarla rotanın bitimi olan mağara-sete çıktım ve tırmanış sona erdi. Tabi burada boltlu bir  istasyon yoktu, iki ayrı ağaçtan emniyet alarak Bogu’yu da aldım (5.ip: VI-/VI 30m). Bu esnada hava da tamamen grileşmiş, sanki hava yağış verecekti ama neyse. Orman içinde belli belirsiz patikacıklardan  geçerek  işaretli ana patikayı bulduk ve 30 dakika kadar   kısa sürede 300m aşağıdaki yola, arabaya varmıştık. Tırmanışımız toplamda   4 saat kadar sürmüştü. Şimdi  tarihi dokusu harika bir köy olan Ligure Borgo’da hakedilmiş bir expresso’ya doğru yol alabilirdik!

Yorum olarak:  farklı türlerde zevkli, dik ve boşluklu tırmanış veren ve iyi emniyet imkanı sunan, güzel bir rota. İlk çıkıştan sonra çok tekrar gören popüler bir tırmanış olduğu belirgin zira slabdaki ufak tutuş ve basışlar yağlı ve kaygan… Sete kadar olan ilk  ip boylarında ağaçlılık biraz  can sıksa da, üsttteki esas duvar etapları oldukça zevkli ve iyi tırmanış sunuyor. Dereceler genelde tutarlı ve Gilberto’nun tanımı ile ‘Ligure’nin dereceleri başka yerlere göre daha sert’ imiş. Kaya genel olarak çok sağlam ve sürtünmesi iyi türden, çürüklük minimalde. Her ne kadar rota boltlu olsa da  bu tırmanışta bir küçük set friend ve stopper takozu taşımak  faydalı oluyor. Biz rotada 60m tek iple tırmandık, ip boyları  görece kısa olduğu için sorun olmadı.

İşte böyle bir İtalya gezisi daha sona erdi. Tadı damağımda kaldı, umarım en kısa sürede tekrar!

Pienerella Bric east face ‘Fivy’ route is a populer bolted alpine classic, 5 pitches, 150m long and at a grade of 6a+ (VII-)  With my friend Boguslaw Magrel, the leader of the Polish Klub alpine PKA, we climbed this  famous rock face of Ligure Finale at   24th  january 2018. The route is truly a classic, with good belays and fine quality limestone.