KARAKAYA’DA YENİ ROTALAR..
Bu hafta yine Eskişehir- Karakaya’daydık. Zaten her daim gittiğimiz bir ‘kaçış mekanı’ Karakaya. ‘Fısıldayan Koruluk’ adını verdiğimiz akasya koruluğunda kamp yapmak, yakındaki Kaymaz kasabasına yemeğe gidip merkez lokantasında Şef Ali’nin kurufasulyesini yemek ve ‘Ayarcı Namık’ı bangır bangır dinlemek, yosun kaplı granit kayaya takoz yerleştirirken içinize ve gözlerinize dolan toz toprağa sövmek, ellerin ip ve metal aksamdan kapkara olması, sıcak yaz gününde bozkırın yakıcı güneşinden serin kuzey yüzlerde tırmanarak kaçmak ve ovanın üzerinde alçaktan uçan jet savaş uçaklarını seyretmek! İşte size bizim Karakaya’mız..
Bu hafta gayet kalabalıktık: Öztürk, Emel, Maurits, Müjdat, Filiz, Rasto, İstanbul’dan arkadaşlar ve hatta Karakaya’yı internetten bulup gelen iki Fransiz boulderci.
Ne mutlu ki, popüler tırmanış alanımız Karakaya’daki gerek geleneksel, gerekse boltlu spor rota sayısı giderek artıyor. Önceki haftalarda burada rota açan arkadaşlarımız Maurits ve Müjdat’ın büyüttüğü yeni sektörler olan ‘Karagöz’ ve ‘Balkon’daki VII-, VIII dereceler arasındaki spor rotalarda tırmandık. Sonrasında Öztürk ile beraber ‘Balkon’ sektörde iki ayrı geleneksel rota tırmandık: ‘Ziftli Sütlaç’ (V+, 15 m.) ve ‘Güneye Yolculuk’ (VI-, 17 m.). Rotalar biraz yosunluydu, beklediğimiz kadar (aşağıdan gözüktükleri kadar diyelim) zorlu da değillerdi ama tırmanış çok güzeldi. Eylemlerimiz sürecek, bu kesin!
NEW TRAD ROUTES İN KARAKAYA….
This week we were at Karakaya (surely not to be the last time), our popular hangout. With Ozturk Kayikci ve made two new trad routes in the ‘balkon sector’, which were cracks and chimneys all mossy and lichen-clad:
1- ‘Ziftli Sutlac’ (V+, 15 m.)
2- ‘ Guneye Yolculuk’ (VI-, 17 m.)
Camping in the ‘whispering wood’ and enjoying cheap wine at night, cursing at the dirt and moss infiltrating your eyes while placing a wired nut, escaping the incapacitating heat of the plateau by climbing on the shady and cool north faces, hands getting black from hardware and dirty ropes, fighter planes flashing and screaming low over the flatlands, eating at ‘Chief Omer’s place in Kaymaz.. This is our Karakaya!
Bu yazı yorumlara kapalı.