LOWA CIVETTA plastik dağ ayakkabısı
Alman Lowa firmasının eski ve köklü bir tasarımı olan bu plastik ayakkabının iki modeli var; Civetta ve Civetta Extrem. Civetta modeli koyu yeşil poliüretan dış kılıfa ve outlast/Thinsulate yalıtımlı bir mese sahipken, Civetta Extrem modeli kırmızı poliüretan dış kılıfa sahip ve Goretex astarlı, Thinsulate – Duratherm mesleri var. Çiftinin ağırlığı ortalama 2.6 kilogram olan ayakkabı, son derece sağlam ve kullanışlı. Ancak, plastik ayakkabının en ilkel ve çirkin formu da bu galiba:)
Artıları: Boğazının menteşeli ve oynar olması, ayakkabının dar, ince bir profilde ve burun kısmının küçük – basık olması, kaya tırmanırken ve dik zeminde büyük avantaj. Botun ön kısmında dayanıklı bir çarşak bandı bulunması da kayada tutunmayı ve kramponun oluğuna iyice oturmasını arttıran bir unsur – tabii, çarşak bandı botun tüm alt çevresini kapsasaydı daha iyi olurdu bence. Ayakkabı eski bir tasarıma sahip olsa bile sağlam ve güvenilir bir model. Her iki modelde de meslerin dışının cordura olması, dayanıklılığı ve uzun ömürlülüğü sağlıyor (kısa sürede parçalanan Koflach meslerini unutmayalım!) Civetta Extrem modelindeki mesin Goretex astarlı olması süper bir detay; plastik kılıf içinde nem yapsa bile çadıra girip mesle oturunca ayaklar kuru ve sıcak oluyor- ki çoğu diğer plastik ayakkabı mesi çadırda, ayaktayken kurumaz ve nemli kalıp ayağı üşütür. Botun tabanı çok iyi; kalın ve klasik, aşınması zor olan Vibram Alpine taban kullanılmış ve tasarım her tür kramponu (oynak veya rigid, bağlamalı veya otomatik) takmaya çok müsait.. Lowa tasarımını devamlı düzelten ve hatalardan ders alan bir firma olmalı; şöyle ki, eskiden mes boğazlarıyla dış kılıf körük korumaları gerçek deriydi ve ıslanınca asla kurumazdı, şimdi tüm bu parçalar sentetik, hızlı kuruyan malzemeden yapılmış; Civetta meslerinin iç yüzeyinde olan ve ayağı (özellikle bileklerde ve topuklarda) tahriş eden keçe atılıp yerine Outlast adlı sentetik, sürtünmesi az kumaş konmuş. Aferin!
Eksileri: Yürümesi rahat bir bot değil; tabanı çok sert ve düz (bu da tırmanışta büyük bir tür artı tabii). Kozmetik olarak hiç başarılı değil; dış kılıflarda kullanılan kötü yeşil ve kırmızı renkler son derece rahatsız edici ve hatta çok çirkin. Çarşak bandı, yukarıda anlattığım üzere tüm botun çevresini sarsaydı, çok daha verimli tırmanılabilirdi. Yine çarşak bandından gelen şikayetler var; ağır kullanımda bant yapıştırılmış olduğu yatağından yırtılıp sıyrılabiliyor. Botun bağları -özellikle de mes bağları- dayanıklı değil; ilk fırsatta sağlam bir bağla değiştirin. Civetta için kaba, eski ama bir türlü eskimeyen bir tasarım denilebilir bence..
Bu yazı yorumlara kapalı.