NAYA KANGA (5844 m.) Nepal- Himalaya 2008

NAYA KANGA DAĞI- LANGTANG’DA UFAK BİR TIRMANIŞ…

Naya Kanga,  Nepal’de, Himalayalar’ın Langtang bölgesinde 6000 metreye yakın bir zirve.  16 Nisan 2008 tarihinden 1 mayıs 2008 tarihine kadar,  sevgili yol arkadaşım ve abimiz Ahmet Merey ile beraber Himalaya Dağlarinin Nepal-Tibet sınırındaki Langtang Himal bölgesindeydim. Sonrasında ise, 3 mayıs- 23 mayıs tarihleri arasında Explorer firmasının rehberlerinden biri olarak, Everest/ Khumbu bölgesine toplam 30 kişilik bir Türk ekibi ile beraber gittik! Önce Everest ana kampına, sonrasında ise daha ufak bir ekiple İmjatse dağına çıktık… Tüm geziler boyunca toplam iki adet 6000 metrelik, üç adet 5000 metrelik dağa çıkıldı, her iki gezinin toplamında  300 km. kadar yol yüründü!!

Bu arada, tırmanmayı özleyen her tırmanıcı gibi, 4000 ve 5000 metrelerde bulduğum her kayada  magnezyum izleri bırakarak boulder yapmayı ihmal etmedim……….tüm bu yollar boyunca kaya ayakkabılarım ve toz torbam hep yanımdaydı.

Gezinin birinci bölümü- Langtang Himal ve Naya Kanga Dağı tırmanışı: Nepalin başkenti  Katmandu’dan 119 kilometrelik sarsıntılı bir jip yolculuğu ile ulaştığımız Syabrubensi köyünden, 1500  metreden baslayan ve 2500 metredeki Lama Hotel, 3300 metredeki Langtang ve 3800 metredeki Kyangjin Gompa yerleşimlerine  yaptığımız toplam 50 kilometrelik şahane bir yürüyüş ile, Langtang bölgesinin dağlarından Naya Kanga’nın ana kampına (4200 m.) vardık. Bu arada yükseğe uyum için de, 4400 metrelik Kyangjin-Ri adlı yürüyüş tepesine de çıkmıştık.

25 Nisan günü, ben ve eski arkadaşım Dorjee Sherpa (Everest bölgesinin yerlisi), gece 01.30 sularında ana kampı terkederek tırmanışa giriştik. Ancak zeminde çok kar vardı ve dağın eteğine yaklaşmak görece güç oldu, zira 4700 metredeki yüksek kampı da kullanmıyorduk.. Şafakla birlikte 5000 metreden ciddi şekilde başlayan  bu tırmanışta bir buzul platosundan, buzul duvarlari arasından, dik ve uzun  kar- buz sırtlarına tırmanarak (genelde 40-55 derece sert kar ve buz) günün ısısı ile  bataklaşan zirve sırtlarına vardik; saat 11:10 itibarıyla zirve sırtına ve zirveye, 65 derecelik kisa bir buz duvarı ve derin bir buzul çatlağını gecerek çıktık. Zirve, sadece ata biner gibi oturulabilecek kadar keskin bir kar sırtından ibaretti!

Boylece ip boyu ip boyu çıktiğimiz bu kar-buz rotasını ip emniyetiyle geri indik. Tırmanış toplam 13 saat sürdü; alpin stil yaptığımız bu çıkışta, normalde kullanılan 4700 metredeki yüksek kampı kullanmadık ve Ganja-La geçidi civarından başlayan klasik tırmanış rotandan farklı bir rotadan başladık, yukarıda sırtlarda klasik rotaya birleştik.. Rota uzunluğu, derin kar ve dik etaplar gibi koşulları gözönüne alınca, genel zorluk bence AD (bu koşullarda daha da zor olabilir tabii), ana kamptan zirveye yükseklik 1650 metre kadar, rota ise kuzeydoğu sırtı rotası. Teknik olarak bazı güzel dik etaplar var, dikkatli olunmazsa çığ ve taş duşmesi açısından da ciddi risk içeren bir zirve. Nepal hükümetince ‘trekking peak’ olarak sınıflandırılmış bu dağ, tahminimden de güzel bir tırmanış verdi. Galiba, dağın ilk Türk Tırmanışı da yapılmış oldu.. Sonrasında, iki günlük vadi aşağı yürüyüşle Syabru’ya ve oradan da aynı jip yolcuğu ile, 600 metre yükseklikteki Trisuli’den geçerek (40 derece sıcak!!!) Katmandu’ya dönüldü.

Katmandu’da hakedilmiş bir dinlenme sonrasında gezinin ikinci bölümü: 3 mayıs 2008 tarihinde 27 kişilik büyük bir Türk ekibinin varması ile, heyecan tekrar başladı.  Rehber arkadaşlarım Mustafa Kalaycı ve Ertuğrul Melikoğlu ile beraber, 4 mayıs tarihinde Everest bölgesine, 2700 metredeki Lukla’ya uçarak, Phakding- Namche- Tengboche- Dingboche- Lobuche- Gorak Shep- Everest Ana Kampı- Kalapattar tepesi olarak tanımladığımız rotayı yürüdük ve büyük ekip ile Dingboche köyünde ayrılarak, 6148 metrelik İmjatse (İsland Peak) dağına çıkmak için, toplam 8 kişilik bir ekip olarak  Chukkung boğazına yöneldik. Tırmanış için ana kamp 5100 metrede kuruldu; oldukça tozlu ve pis bir yer olduğunu belirtmem gerekir! Üstelik, bu seferde ana kampta  su eksikliği de sorun oldu.

İlk defa 2004 yılı nisan ayında tırmandığım Island Peak (Nepalce bilinen adı ile İmjatse) Dağına bu seferki  tırmanışta  görevim rehberlik olduğu için zirveye gitmedim; diğer rehber arkadaşım Ertuğrul Melikoğlu 3 kişi  ve 2 Sherpa arkadaşımız (Hakan, Işıl ve  Ahmet, Dorjee ve Furwa) ile beraber, gri ve kapalı bir havada  zirveye giderken, ben de 6000 m. civarında iyi hissetmeyen üç arkadaşımıza ana kampa salimen inmelerinde eşlik ettim (Tuğrul, Fırat ve İsmet abilerimiz). Sonuçta herkes sağlıklı olarak evine dönüyordu.  Bu tırmanışta da genel zorluk AD- civarı idi (basit, yatık  kayalarda serbest tırmanış ve ortalama 50 derece kar- buz tırmanışı, ana kamptan zirveye 1100 m. civarı yükseklik farkı)

Böylece Chukkung- Dingboche- Namche- Phakding rotasını izleyerek, 18 mayıs günü yürüyüşümüzü Lukla kasabasında bitirip Katmandu’ya geri uçtuk ve 23 mayıs günü itibarıyla da Türkiye’ye döndük!

SOME  TREKS AND CLİMBS İN NEPAL; NAYA KANGA  (5844 m), İSLAND PEAK (6189 m)

A long time spent in Nepal in two different regions- Langtang and Everest, with two different peaks: Naya Kanga and İmjatse. With my friend Ahmet Merey, i went to a Langtang trek  16th april until 1st may and summitted Naya Kanga, a snow and ice peak in Langtang Range. After that, with a big group of trekkers we made Everest Base Camp Trek with an İmjatse (İsland Peak) climb until 23rd may, 2008. İ walked a total of 300 kilometres, with 3 5000, 2 6000 m summits included!

Langtang trek is a short trek. Travelling a long and circuitous 119 km from Katmandu by jeep on dusty, winding roads, we arrived in the town of Syabrubensi (1500 m) where the 3 day trek would begin. Trekking first through a semi-tropical forest, then on alpine meadows, we stayed at a small cluster of houses in jungle, called Lama Hotel  (2500 m), then in Langtang village at 3300 m, and finally at Kyangjin Gompa, 3900 m.  After climbing Kyangjin-ri  peak (4400 m.) for acclimatisation, we continued on to base camp of Naya Kanga, at 4200 m. Approach to BC was not so easy, the location of the BC not so obvious. We could only find it because of the leftover prayer flags and poles. İt is a bolulder studded meadow- and of course, some bouldering was to be done. I had my chalk and rock boots as always, with me.

25th april, after midnight, we left the BC to summit Naya Kanga with my old climbing friend Dorjee Sherpa from Everest region. Postholing in deep snow leftover from the hard winter made climbing difficult, because this was a north face. We did not use the high camp at 4700 m, and  dawn came at almost  5000 m, where the real climbing began. Climbing some rocky gully to gain a flattish glacier shelf and then some snow- ice gullies, steep face climbing on ice covered with soft snow and then icy ridges to a final steep, exposed ice headwall. We gained the sharp, narrow summit of Naya Kanga by 11.10, after climbing the 65 degree summit ice wall and a big crevasse. Cannot stand up- just can sit on the ridge facing each other, somewhat like riding a horse! Return trip was harder with waist deep soft snow and falling rocks (one almost got us both!) and a long, grueling way down, more so harder because the crampons held soft snow and footing became tedious… So this was the first Turkish ascent of  Naya Kanga and  grade was  AD alpine. This peak is normally classified as a trekking peak by Nepali Mountaineering Association but it surely is not- it is a genuine alpine climb. The northeast route we climbed is approx 1650 m higher than BC. A fine climb, i would say, with great views of Shishapangma (8046 m) and Langtang Lirung (7250 m) to the north.

Return trip from BC was just downhill and a breeze- only problem was, it became hot as low as 400 metres, around 40 degrees C, in Trisuli Bazaar.

A deserved rest in Katmandu, and our 30 trekkers, including my girlfriend Nurcan arrived! A crowded team really. İt was the busiest Everest Trek i had ever seen…

Flying to Lukla by two seperate Twin Otter prop planes, we walked thru the settlements of Phakding, Namche Bazaar, Tengboche, Dingboche, Lobuche, Gorak Shep and Everest Base Camp. On our way up, we trekked up to Nankartsang Peak (5000 m) and Kalapattar Peak (5545 m) to watch Mt. Everest, but the weather was not the best. Also, logistical problems plaguered our group, because of overcrowding in the lodges.. Lesson taken, never trek with a group of more than 15 people…

As some of out trekkers were on their way back to Katmandu, with some of them we went for an ascent of nearby İsland Peak (6189 m) in the Chukkung valley. Trekking up to Chukkung (4700 m) with views of notorious Lhotse south face, and then to the dirty BC  of İsland Peak by the lakes (5100m), we attempted to summit by early hours and in the glacier plateau , i took 3 sick climbers from our team down, while our Sherpas took the rest to the summit of İsland Peak in murky weather. This is an easy, short climb of AD- alpine grade, grade II rock and 50 degree snow- ice, with 1100 m altitude difference from BC.

Here is an anatomy of a cheap & cheerful trip with some small climbs…