SHİSHAPANGMA (8013 m) ZİRVE!

13 Nisan 2013  tarihinde Katmandu’dan  baslayan Shishapangma (8013 m) tırmanışım, 30 nisan 2013 günü saat 12.15’de dağın nadiren tırmanılan esas doruğuna (main summit)  tırmanmayı başarmamızla  sona erdi. Böylece Shishapangma Dağı’nın İlk  Türk çıkışını yapmış oldum… Bu benim 9. 8000 metrelik zirvem oldu: 2010 yılı sonbaharındaki zirveye ulaşmayan denememden sonra, ikinci seferde Shishapangma’da basarılı oldum.  Tamamı Tibet- Çin Halk Cumhuriyeti sınırlarında olan Shishapangma,  K2, Everest, Makalu, Kanchenjunga veya Dhaulagiri’ye nazaran küçük bir dağ ama kendine has trikleri var- çığ tehlikesi , derin kar, rotadaki sorunlar, gizli ve tehlikeli buzul çatlakları ve en önemlisi, soğuk  batı (jetstream) rüzgarına çok açık olması..

Bu seferde ekibimiz 3 sherpa ve 4 batılıdan oluşuyordu:  ondördüncü sekizbinliğini Shisha ile yapacak Nepalli Chhang Dawa Sherpa (14 x8000’i bitiren ilk Nepalli olan Mingma Sherpa’nin kardesi), Mingma Tindu Sherpa, Lama Nima Sherpa, ben Tunc Fındık, Ekvatorlu Santiago Quintero, Romen Alex Gavan ve  İspanyol Rosa Hernandez. Küçük bir ekibiz, motive ve guçlü.

Bu tırmanış icin Katmandu’dan karayolu ile yola cıkıp Çin Halk Cumhuriyeti (Tibet)-Nepal sınırını küçük ve kirli Kodari sınır kasabasında  geçtik ve  Tibet platosunun kıyısındaki Nyalam kasabasında (3700 m)  iki gün kalarak yüksekliğe biraz uyum sağladık.  Bu esnada Nyalam’ın ardindaki 5000 metrelik bir dağa günübirlik  kısa bir aklimatizasyon çıkışı da yaptık.

Nyalam’dan jiple  5150 metrelik Lalung La geçidini geçerek Shishapangma’nin  Çin Ana  Kampı’na (5000 m) vardık. İnanılmaz miktarda, olmaması gerektiği kadar  kar vardı ve tüm Tibet kıştan kalma karla kaplıydı! Ayrıca mevsim normalleri dışında soğuktu havalar, sanırım bu, geçirdiğim en soğuk ekspedisyonlardan birisi oldu! Çin Ana Kampı’nda   iki gün aklimatizasyon ardından,  tüm yükümüzü taşıyacak 20 yak’ımızla beraber,  5700 metredeki İleri Ana Kampa, 18 km yol yürüyerek  vardık.

İleri Ana Kamp, Shishapangma buzulu kıyısında yalnız, rüzgarın devamlı ıslık çaldığı  ve soğuk bir düzlük.. Geceleri ısı  -20 dereceye vuruyor, tozlu topraklı, yarı-karla kaplı bir yer. Hava cok soğuk ve aşırı kuru, hepimiz öksürmeye başladık soğuktan.

İlk ve tek yükseğe uyum seferimiz  kısa sürdü: Shishapangma buzulu boyunca yükselip 6000 metrede yarım saat kadar  süren bir icefall etabı geçerek, 6350 metrede 1. kampımızı kurduk, bunu yaparken birçok kere gizli, ufak buzul çatlaklarına düştük! Ertesi günü 6900 metreye yükselip 2. kampı kurararak bir gece uyuduk ve artık hazırdık zirve için. Ana Kampa geri inip dinlenebildiğimizce dinlendik. Hava raporumuz, 30 nisanın ideal zirve günü olacağını  söyluyordu.

28 nisanda 1. kampa, 29 nisan günü ise  2. kamp ve 3. kamp arasında, ‘koridor’ denen boğazın  ucuna 7100 metreye yüksek kampımızı kurduk ve geceyarısı saat  o1.30 gibi zirve taaaruzuna geçtik.  Shishapangma’nin  kuzey sırtına tırmanıp buradan serak duvarlarıyla kaplı bir buzul yüzü olan   kuzeydoğu yamacına yan  geçerek, doğu sırtına çıktık. Esas zirve,  (main summit) tırmanışı nadiren yapılabilen  bir yer çünku sadece ya guney duvarından ya da bu bizim çıktığımız Avusturya rotası (veya InyakiOchoa varyantı) ile çıkılabiliyor. Bu bizim rota 50-55 derece  buz – kar tırmanışı içeriyor ve koşullar uygun değilse (yani kar çoksa) ciddi  çığ riski olan bir rota. Shishapangma’nin kuzey sırtından çıkılan 8008 metrelik merkezi zirvesi (central summit) ise görece kolay çıkılan  bir nokta ve hemen tüm ekipler nedense burayı deniyor. Ancak  Çin- Tibet Dağcılık  Birliği (CTMA) buraya zirve olarak onay vermiyor zaten.

Neyse ki, bu zamanda tırmanacağımız yerde  koşullar iyiydi ve  hemen hiç çığ  riski yoktu. Ancak esas zirveye varışta, 8000 metrede  çok teknik ve boşluklu, emniyeti minimal olan (veya hiç olmayan) buz tırmanışı yapmak gerekti. Keskin sırtlar , 55-60 derece eğimli buz. Buna karşın, hava beklediğimiz 30 km /saat rüzgar hızından çok daha sertti, en az 60-70 km/saat rüzgarda tırmanmamız gerekti ki, 8000 metrede feci soğuk koşullar yarattı bu. Tırmanışın son kısmı zor ve çok  soğuktu! Ancak zirvede 30 dakika kadar kaldım ve Himalaya manzarasının  tadını çıkarttım. Tüm  tırmanış, iniş dahil 15 saat sürdü. Bu tırmanışı oksijen kullanmadan gerçekleştirdim.. Bu 8000’lik dağ, 20 günden kısa sürdü.

Net söylemek gerekirse,  yaptığım en soğuk ekspedisyonlardan biriydi ve dönüş günümüzde bile, -25 derece soğuk ve sert bir rüzgar peşimizi bırakmadı. Tibet, derin dondurucu…..!

Sırada ne var? Tam bir ay sonra, 8 haziran’da  yeryüzündeki en yüksek 9. zirveye, Pakistan’in  Nanga Parbat  Dağı’na  gidiyorum. 8125 metrelik bu muhtesem, tarihi dağa Diamir (batı) yuzu, Kinshofer duvarından tırmanacağız…

Yakında görüşmek üzere!!!!

Tunç

SUMMİT AT SHİSHAPANGMA (8013 m)

30th april, 2013,  i  was able to climb the main summit of Mount Shishapangma (8013 m) without using supplemental  oxygen. This was my 9th 8000 m peak  (with 2 times Mount Everest –different routes) . We started our expedition 13th april from Katmandu, Nepal. Using the caravan route of Kodari border- Nyalam 3700 m-  Lalung pass 5150 m and Chinese BC of  Shisha 5000 m, we started on the Tibetan plateau together with a horde of yaks  to reach the ABC at 5700 m by the Shishapangma glacier. From there, passing a small icefall at the glacier  we made one acclimatisation trip to C1 6350 m and C2 6850 m, and started to look for an opportunity in the weather. This presented itself as a less windy day soon at 30th april. Using a high camp  at 7100 m on the corridor, we climbed to standart c3 7400 m  and traversed the Austrian route or İnyaki variant on the  heavily glaciated NE face of Shisha to take on the E ridge to the main summit (thus bypassing the N ridge and  central summit route). By 12.15 30th april, we climbed a few knife edge sharp ridges on ice to gain the main summit of Shisha, a not often climbed route to a tricky summit. My climbing partners included Chhang Dawa Sherpa (Mingma Sherpa’s bro, he finished all 14 8000 m summits with Shisha), an Ecuadorian friend Santiago Quintero, Romanian Alex Gavan, and Mingma Thunduk Sherpa and Nima Lama Sherpa. 

The ascent was generally much windier and colder than we thought and it took us a round trip of  15 hours or so to do. Our luck, the snow and ice conditions were very fine, with no avalanche danger in the NE face. Thus i was able to make the first Turkish ascent to the real summit of Shishapangma. Our climb took a total of 20 days to complete, and Tibet -as usual- was very, very cold, a real deep freezer!