12 Ocak 2013

SİVRİDAĞ- GELENEKSEL ROTA ‘SİBİRYA EKSPRESİ’ İLK ÇIKIŞ 2013

P1080999P1080974P1080963

P1080983P1080991P1080968

Sivridağ, son zamanda ‘kısa günün karı’ niyetine gidip 3-5 ip boyu kısa geleneksel rotalar çıktığımız  Antalya doruğu. Adını ‘Sibirya Ekspresi’ verdiğimiz, 150 metre, 3 ip boyu ve V+ derece zorlukta bir rota  açtık.

Bu sefer, yeni yılın ilk hsaftasında, dostum Metin Yılmaz ile  bir sefer daha  Bahçealtı’ndan Sivrida’ın ormanına yürüyorduk; başka Sivridağ günlerinde tek fark havanın Antalya için soğuk ve rüzgarlı olmasıydı. İstasyonlarda titremeli bir tırmanış vardı önümüzde. Daha önceden ‘2. perde’ adını verdiğimiz bu 200 metrelik slab etabında2012 ocak sonunda açtığımız ‘Onlar Uyurken’  rotasının 100 metre kadar solunda bir hattı gözümüze kestirdik ve ipe girerek başladık.  Hayda bre! Güneşin de ilk ip boyunda gelmesiyle hava biraz olsun ılıdı,  ne de olsa bu karda – buzda yapılan bir kış çıkışı değildi. Ama kaya soğuktu ve bazen şiddetli olabilen  rüzgar da yardımcı olmuyordu. ‘Ulan K2’ye çıkmış adamsın soğuk sana koyar mı?’  hiç demeyin, çünkü K2’de ayağımda kaya ayakkabısı ve kıçımda ince bir pantolon yoktu:-). Yine de, tüm türkiye’nin Sibirya ayazıyla inim inim inlediği bu günlerde, en ılıkta tırmanan sanırım bizdik! Rotanın adının nereden geldiğini siz bulun.. ekspres treni gibi ağaçlarda ıslık çalarak gelen ve bize dalgalar halinde vuran soğuk rüzgar!

Seçtiğimiz hat bizi sağa çapraz, sırtçık, slab ve çatlak yapılarında tırmandırıyordu. Ara emniyet sık değildi ve çürüklük vardı. İlk ip boyu bir baca sırtı ve yüzey, ikinci ip bir yüzey ve çatlak hattı, üçüncü ip ise ufak bir negatif ve slab tırmanışı içeriyordu. Böylece  zorluğu aşırı olmayan ve homojen  3 ip boyu ile, bu yüzün ilk rotası olan ‘Onlar Uyurken’in  iniş istasyonlarının en tepesine birleşiverdik, tabi bunu yapmak için 25 metre kadar bir seti sağa geçmemiz gerekti.

Evet, işte kısa günün karı!  Akşam dönüş yolunda Metin’in emektar Land Cruiser jipinin ısıtıcısıyla ellerimizi açmaya çalışırken, bir sonraki hedefimizi seçmek için Beydağları’nın zirvelerine bakıyoruz, günün son ışıklarıyla kızaran gri-sarı kireçtaşı yüzlere. Binlerce duvar ve rota, hepsi bizi bekliyor…

 

 

 

 

 

Bu yazı yorumlara kapalı.