TORASAN DAĞI KUZEYDOĞU SIRTI TIRMANIŞI ve ÇANAĞIN LORDU T. KUZEY YÜZÜ İLK ÇIKIŞ, 2013

Aladağlar’ın  unutulmuş, ücra köşelerinden birinde tırmandık bu sefer;  Torasan Çanağında! Aladağ silsilesinin en güneydoğu köşesi olan Torasan, aslında Acıman -Acısu yaylasına oldukça yakın ancak  boğazda  su olmaması, esas ulaşım yollarına uzaklığı ve boğaza girişin  kolay olmaması gibi nedenlerden dolayı pek  gidilen bir yer değil. Eskiden yapılan yaylacılığın bitmesiyle  girişteki dar, kayalık kanyonun aşılması da zorlaşmış; o zamanlarda  içinde  el yapısı tahta merdivenler, taş basamaklar olan bu darboğazda şimdi sadece basit tırmanışlarla ilerlenebiliyor.. Kısaca, Aladağlar’ın dağcılarca  kesinlikle en az gidilen, her zaman en zahmetli  olan yeri Torasan’dır.

Her şeye karşın, kayasının dolomitik yapısı nedeniyle en güzel kaya kuleleri ve duvarları  Torasan bölgesinde  yeralıyor- Aladağlar’da her yerde olmayan sarp ve kule şekilli zirveler  burada daha da belirgin. Hele ki  muhteşem Torasan Dağı; kuzeyden bakınca koca bir koni şekliyle insanın gönlünü fethediyor..

İşte bu  hafta, hemen her yıl bir sefer düzenlediğimiz şekilde bölgeye gittik ve Torasan Çanağına  çıktık. Partnerim olan Emrah Özbay ile beraber iki güzel geleneksel çok ip boylu rota tırmandık. Kayseri’de buluştuk ve Zirve dağcılıktan dostlarımızın  da bize katılması ile, ilk gece  orman sınırındaki Sineklikapız kamp yerinde (1500 m) ateş başında kamp kurup açıkta uyuduk, sonraki gün ise Tekmezar yaylasına çıkan kısa kanyonu geçip Torasan çanağında kamp kurduk (2700 m).

1- TORASAN DAĞI (3141 m) kuzeydoğu yüzü tırmanışı (TD+, 600 m, 12 ip boyu, VII max. geleneksel, çok ip boylu tırmanış, 1 ağustos 2013). İlk çıkışını 2000 yılında  sevgili dostlarımız Doğan Palut ve Emre Altoparlak’ın yaptığı, Torasan’ın bu efsanevi rotasının ilk tekrarını başardık. Kilit pasajları negatif, gayet çürük ve ara emniyeti eksik, en az VII derece  olan  rotayı 10 saatte tırmandık ve iniş ile beraber toplam 13.5 saat kadar zaman aldı. Gerçekten bitmek bilmeyen, yol boyunca  rota bulma sorunları yaşatan  uzun bir rota, devamlı surette  tırmanış var ve üç esaslı kilit etap gayet  sert.. Rota muhteşem gözüküyor ve hissettiriyor, hele ki aşağılardan, boğazın girişinden rotanın manzara muhteşem bir kaya pruvasını andırıyor. Söylemek gerekir ki, belli bir noktadan sonra geri inmeye çalışmanın tehlikeli ve sorunlu olacağı bir tırmanış.. Tırmanışa başlamak için Torasan kuzey duvarı önünden yüzlerce metre aşağı inmek gerekiyor.

2-ÇANAĞIN LORDU (3110 m) kuzey duvarı/sırtı ilk çıkışı (TD-, 350 m, 7 ip boyu, VI+ max. geleneksel, çok ip boylu tırmanış, 3 ağustos 2013).  Biraz çürük denilebilecek  ama geneli  zevkli, boşluklu bir tırmanış oldu. Dağın tabanını kaplayan buzulda kısa bir çıkış, rimaye’de bir buz- kaya boşluğu geçişi, çürük  dik yüzeylerde serbest çıkışlar ve ardından teknik etaplar:  boşluklu bir yan geçiş, çatlaklarda hassas tırmanış, kurabiye sağlamlığında  vertikal baca ve negatifler.. Herşeye karşın,  Çanağın Lordu bize iyi davrandı ve 5 saatte duvarı çıkıp Acıman- Acısu yaylasının  ve güney ormanlarının, Adana platolarının  eşsiz manzarasını gördüğümüz bu nadir çıkılmış zirveye ulaştık…

Torasan çanağı bu ağustos ayı başında da  beklenebileceği kadar kuru ve ıssızdı. Emrah ile beraber, normal olarak hiç akar  su olmadığı için çöp torbasında erittiğimiz karın suyunu veya buzulun tabanındaki çamurda açtığımız kurt dolu toprak çukurdaki suyu içmemiz  gerekti.  Ancak dağların bu uzak köşesinde, medeniyetten  dünya kadar  uzak  olmanın  güzel nostaljisi  herşeye değer! Torasan onu yine ziyaret etmemiz  için bizi bekliyor, daha yapacak çok tırmanış var orada! Ve de teşekkürler  Emrah ortaks, bu güzel paylaşımlar için..

TORASAN NORTHEAST RİDGE FİRST REPEAT AND A NEW CLİMB!

This week we repeated a  hard line on the northeast ridge of Torasan Peak (3141 m) in the Turkish Aladag Range near Nigde, in the Taurus mountains. . My partner was Emrah Ozbay from İzmir. The climb was first completed  by our friends D. Palut and E. Altoparlak in year 2000, and since then was not repeated, let alone  attempted. A difficult climb on a  forgotten mountain! Well, this time we climbed the route in 10 hours, which had three hard crux pitches with grade VII UİAA. The wall  has an overall alpine grade of TD+ with 600 metres of exposed climbing on limestone and the crux pitches are hard, not really  well protected and overhanging with a smattering of  rotten rock.  Add to that the  complicated descent route that we had to find out (we both have not been to this peak before!) and the climb becomes totally  committing and exhausting, commanding respect!

Another peak we made the first ascent of the virgin north wall is Canagin Lordu (virtually translated as the ‘Lord of the Alpine Bowl’!), and we made a TD- grade, 350 metres high, VI+ max route. This remote face  had a bit of decomposed loose rock but who cares- climbing was exposed and good..

Torasan Bowl is a distant,  mostly unknown and very dry corner of the Aladag range, and  accessing  this part of the mountains is not easy due to its faraway location.  Aside some dying glaciers, the area has  very scarce water supply  in the climbing season, the reason why nobody goes out there.. Nevertheless, a foray to this Dolomitic region of  the Aladag is throughly rewarding in its own right and we will exactly repeat the performance as soon as possible.. Great thanks to my partner Emrah Ozbay!