VERÇENİK DAĞINDA TIRMANIŞ…
(Fotoğraflar için Hüseyin Adanur ve Murat Eray Korkmaz’a teşekkürler!)
Trabzon’daki Biltepe öğrenci yurdundaki yapay tırmanış duvarında yeni rotalar açmak ve ardından Düzköy-Doğankaya’da tırmanmak üzere, sevgili Sedat Bozkurt’un davetiyle, ben ve dostum Doğan Palut Doğu Karadeniz’e gitmiştik. Doğankaya’da tırmanış yağmur yüzünden olamadı ancak duvarın müdavimi olan SAPER ekibi ile yapay duvarda beraberce güzel rotalar açtık ve eğlendik. Tabii ki bunun sonuna eklenecek bir Kaçkar seferi kaçınılmazdı. Burada devreye KTÜDAKS ekibinden sevgili dostlarımız Serdar Topaloğlu, Murat Eray Korkmaz ve Hüseyin Adanur girince, Verçenik Dağı tarafına tırmanışa gitmeye karar verdik. Harika, daha ne olsun?
3711m yüksekliği ile Verçenik şahane bir dağ; defalarca ve her rotasından çıktığım, ‘Türkiye’nin K2’si’ olarak tanımladığım, belki de tüm Türkiye’deki en güzel zirve. Bunun yanında bakir, muhteşem doğası da Verçenik’i sıradışı kılıyor.. Sanırım çok kişi benimle bu konuda hemfikirdir. Kısacası, gerçek bir dağcılık zirvesi Verçenik.
Böylece Rize- Çamlıhemşin- Çat- Ortaköy yolu ile 2600m’deki Verçenbek yaylası’na Serdar Hoca’nın jipi ile bir off-road yolculukla ulaştık ve çantalarımızı sırtlandık. Bahar ile yeşermiş otlaklar içinden kısa ve güzel bir trek bizi 3000m’deki ‘Kapılı Göller’e getirdi. Haziran ayı başı standartı olarak ortam bol karlı, göller yarı-buz haldeydi, belki de buranın en şahane hali.. İnceden yağmur altında, çadıra kaçarak yedik, içtik ve günün yorgunluğu ile tulumlarımıza süzüldük. 3 haziran sabahı erkenden toplanıp saat 5’de yola çıktık ve klasik rota yönünde ilerledik. Tabii, sert kar olduğu için bir süre sonra kazma krampon kuşandık ve 3300m’lerde Verçenik güneybatı kulvarına girip, 45-50 derece eğimli kar-buzu tırmanarak neredeyse 3600m’de Verçenik’in V-çentiğine ulaştık.
Buradan sonra, zirveye dek 3 ip boyu, neredeyse 150m boyunca kayalık baca-kulvar etabı içinde oluşmuş şelale buzu ve sert kar ile miks zeminden (M3, 50-55 derece buz) tırmanışla, toplam 5 saat gibi bir sürede zirveye ulaştık. Ancak 3711m yükseklikteki zirvede gelip geçen bol bulut nedeniyle giderek artan elektrik yüklenmesi nedeniyle pek uzun kalmadan inişe başlamamız gerekti; zira tüm metal aksam elektrik nedeniyle vınlıyordu ve yıldırım gelebilirdi! Hızla basan yoğun tipi içinde ip inişi yaparak çentiğe geri indik. Öğlen gibi kampımıza ulaştık ve düşen 15cm taze karın ardından yaylaya geri inerek, Ayder üzerinden Yukarı Kavron yaylasına gidip sevgili Yalçın Abimizi ziyaret ederek Verçenik tırmanışımızı sonlandırdık…
Bu yazı yorumlara kapalı.