21 Eylül 2016

ALADAĞLAR- NARPUZ GÖZCÜ KULESİ- YENİ DUVAR ROTASI ‘BAYRAM ŞEKERİ’

gozcu-kulesi-bayram-sekeri p1030913 p1030919 p1030920 p1030922 p1030932 p1030941 p1030942-2 p1030942 p1030957 p1030961

(Fotoğraflar: Tunç Fındık, Serdal Televi)

Bir bayram daha, bayramda yenilecek  bir şeker daha! Bu bayram zamanında sevgili dostum Serdal Televi ile, Aladağlar’da ‘Bayram Şekeri’ adını verdiğimiz bir geleneksek çok ipli rotanın ilk çıkışını yaptık (12 eylül 2016). 5 ip boyu ve  215m uzunluktaki bu duvarın zorluğu  V, VI+ derecelerde. Son zamanlarda kayasının sağlamlığı ve tırmanışın  ulaşılabilirliği nedeniyle adeta dadandığımız bu kule, Narpuz boğazının tam girişinde ve bizim  bu rota da,  2. kulenin doğu yüzünde yeralıyor. Sanırım Narpuz’un Gözcü kulesi burada en çok rota açılan kayalık masiflerden birisi durumuna geldi.

İşin en enteresan yanı, çıkılacak rotaya karar vermek elbette. Tabii ki hiçbirşey aşağıdan gözüktüğü gibi zor veya kolay  değil. Serdal ile nereden girsek duvara  derken, 2. kulenin doğu yüzünde bir hat seçtik; yukarı uzanan  belirgin çatlak hattı en göze çarpan nitelikti.

İkinci kulenin tabanından doğrudan başlayan   rota, ısındıran bir ilk ip boyunda (60m, III+, IV-)  belirgin bir kulenin solundan, baca ve çatlaklarla bir sete çıkıyor. İkinci ip boyu biraz daha dikleşiyor ve tırmanış ciddileşiyor; dik yüzeyler ve çatlak-bacalarla, belirgin bir baca-çatlağın tam tabanına varılıyor; ki bu hattın solundaki bir sette iri ardıçlar gözüküyor (55m, V). Bu noktada rotanın en güzel yeri ve kilit ip boyu olan  çatlağın tabanına varılmış oluyor (bu istasyonun olduğu ufak kovukta eskiden kalma, üzerinde  düğümlenmiş yardımcı ipiyle bir iniş sikkesi bulduk, hikayesi bilinmiyor). Kilit etap olan  dik çatlak baca, gerçekten beton gibi kayada, ara emniyeti oldukça  iyi (ama yerleştirmesi sorunlu) bir etap ve sonuna kadar zorluktan ödün vermiyor (27m, VI+). Bu kısa kilit  ip boyunun ardından, biraz daha setli hale gelen ama ara ara dik ve zor geçişler içeren baca- yüzey- çatlak- köşelerden oluşmuş  bir ip boyu ile (45m V+, VI-) kulenin zirvesine yaklaşılıp bir rampada istasyon alınıyor.  Belirgin rampadan yükselişle, yine kısa dik ve zor  hamleler içeren, geneli sağlam tırmanışla kulenin tepesine doğrudan çıkılıyor (25m V-).

İniş aslında iki  seçenekli: temmuzda çıktığımız  ‘Giulio Cesare’ rotasından sonra yaptığımız gibi, bu kulenin güneyinde kalan ve 1. ve 2. kuleler arasından doğuya inen  büyük kaya kulvarından iple yapılabilir. Veya  bu sefer yaptığımız üzere, kulenin kuzeyindeki bir diğer iri kuleyi batı yandan  dolaşarak varılan çarşaklı bir kulvar-boğazdan da olabiliyor.

Yorum olarak,  geneli şaşırtıcı derecede  sağlam kayada zevkli tırmanış sunan ve manzaralı bir rota, özellikle kilit etap harika.. Bayram tırmanışlarının ilk günü için gerçekten ağızda tad bırakan bir çıkış oldu.

Bu yazı yorumlara kapalı.