ANTALYA-GÜZYAKA GÜNEY DUVARI YENİ ROTA ‘GÜZ RÜZGARI’

(Fotoğraflar: Tunç Fındık, Arda Türegün, İkra Tülek)

Ekimin son günleri gelirken, tatilleri sona yaklaşmakta olan İstanbullu genç arkadaşlarım Arda Türegün ve İkra Tülek ile, kıyı tarafında Antalya Körfezi manzaralı bir rota çıktık; bizim ‘kışlık geleneksel tırmanış bahçemiz’ durumundaki Güzyaka Dağında.. 27 ekim 2019 tarihinde çıktığımız ve ‘Güz Rüzgarı’ olarak isim verdiğimiz sözkonusu rota, Güzyaka Doğu kulesinin güneye bakışlı duvarının en sağ tarafındaki belirgin üçgen yapının  sağ cenahını izlemektedir; 5 ip boyu ve 210m uzunlukta, geneli V, bir ip boyunda VI- derece etaplar içermektedir.

Tırmanış, Güzyaka’nın tabanından geçen Antalya-Altınyaka yolunda her zamanki akşmcı mekanında (kırılmış şişeler, vb) aracı bırakmamızla başladı. Orman içinden 100-120m kadar irtifa alımı ile, duvarın sağ tabanına 25-30 dakika yürüyerek yükseldik, hava oldukça sıcaktı (adeta yaz sanki). Velhasıl, rotaya nereden girsek derken, duvarların tabanında sağlı yükseliş sonucunda kayalık bir tümseği geçip, geniş bir sete vararak tırmanışın başlayabileceği yerde bulduk kendimizi. Aslında bu giriş etabı oldukça  tanımsız, birçok farklı güzergah 1.ip boyunu oluşturabilir bence, çünkü belirgin bir nitelik eksikliği var bu kısımda Neyse..

Giriş etabında araları açık dar setler ile bölük, biraz otlu ama oldukça sağlam sayılır, emniyet imkanı kıt  kayalık yüzey tırmanılıyor (geneli III+) ve ulaşılan kaya terasından sağlı yükselen bir kaya mahmuzu ile (III+, IV-) giderek dikleşen zeminde ilerleniyor (bazen çürük bloklar var, arasıra otluluk var) ve son bir dik kısım ile belirgin bir kovuk-sete çıkılıyor (1.ip: III+, IV- 50m). Bu kovuktaki istasyondan  bir V-şekilli baca-çatlakta yükselişle sarımtrak-çürük gözüken bir duvar tabanına varılıyor, bu dik/ göbekli duvarın sağ tarafındaki keskin, iğneli  bir el çatlağı 15-16m kadar  tırmanılıyor (kilit; VI- derece sanki, ara emniyet olabildiğince iyi). Devamında mükemmel gri baca-çatlak ile,  radyatör peteği kılıklı su olukları ile bezenmiş belirgin slabın tabanındaki çok iyi bir sete çıkıyor (2.ip: VI- 35m)

Üçüncü ip boyu, kısa bir duvarın sağ köşesindeki layback el çatlağının tırmanışı şeklinde başlıyor (10m kadar V+) ve devamındaki su oluklu sağlam, dik  slab ile, slabı tepede  sınırlayan duvarın tam  tabanından sollu çapraz yükseliyor (V) ve kısa bir göbek etabı ile sağlam kayada girilen çatlak ile (V+, kalın ip bağlı kumsaati var) yukarıdaki baca-çatlaklara varılıyor. Sonunda altına çıkılan geniş ağacın tabanında yarı-askı istasyonu (3.ip: V+ 45m). Buradan tam yukarıya tırmanışla (III+) ufak bir çanağa varılıyor, üzerindeki  dik üçgen duvar ile (V-) ağacın arasından geçiliyor. Bu kısa duvar paralel çatlaklarla kesiktir (IV+) ve sonunda duvar bitiminde sırtta  varılan köşe-sette istasyon (kumsaatinde ip var) (4.ip: V- 60m). Zirve sırtınının yatık kayalarının altına çıkan son kısa etap, delikli ve sağlam, gri kayadan  tırmanışla sırtın ucuna varılması şeklindedir, iri bloklarda istasyon (5.ip: III+ 20m). 50m kadar irtifa alımıyla (geneli II, birkaç hamle III) zirvenin sırtına ulaşılır.

İniş, sırtta 100m kadar sola yükselişle zirveye ulaşıp, ardından taş babaları izleyerek yine sola alçalışla, doğu ve batı kuleleri arasından serbest tırmanışla (I, II) 40 dakika kadar sürede yapılıyor.

Zirvesi denizden 600m kadar yüksekte olan Güzyaka’da açtığımız bu geleneksel hat ile bu yüzdeki her derece ve uzunluktaki rotalara onuncuyu eklemiş olduk. Bu rotada kaya genelde sağlam ve zevkli dik etaplar veriyor, otluluk hiç temizlik yapmamamıza karşın o kadar fena değil. Çürüklük yer yer var, gevşek bloklara dikkat… Ara emniyet noktaları ve istasyon emniyetleri genel olarak sıkıntısız. Bize üç kişi 3.5 saat kadar süren tırmanışın inişinin ‘klasik rotadan’ yürüyerek olması da bir avantaj.. Bu tırmanışta 60m çift ip kullandık, tamdan biraz çok sayıda yaylı tıkaç ve tam set telli stopper takozu taşıdık ve kullandık, sikke ise pek  gerekli olmadı.

İşte böyle. Güz vaktinde rüzgar gönlünüze göre essin, tutamağınız sağlam, neşeniz bol olsun!