ANTALYA-MORYER DOĞU YÜZÜ İLK ÇIKIŞ ‘GOLFÇÜNÜN DRAMI’

(Fotoğraflar: Tunç Fındık, Cemal Zerepcan)

Ekim ayının son günü idi (31 ekim 2019)  ki, Cemal Zerepcan dostum ile Moryer’de yaz ayını anımsatabilecek bir çıkış yapalım dedik ve Geyikbayırı üzerinden hareketle, istikamet 18km yukarıdaki Moryer.. Bu sefer amacımız, Moryer kayalıklarının kuzeye bakan ve değişik uzunluk ve zorluklarda rotalar içeren yüzü değil, doğuya bakan, hiç tırmanılmamış 200 metrelik duvarı idi. Kuzey taraf bu tarihte tam gölgede olacağı için soğuk -ve de esintili- olurdu, bu da kararımızı etkiledi doğrusu. Bu serin sayılır zamanda, bu mekanda son kez   tişörtle tırmanmak istiyorduk:-) Günün sonunda yeni  bir rota açtık, ‘Golfçünün Dramı’ adını verdiğimiz tırmanışımız 200m ve 4 ip boyu uzunlukta,  IV, V- derece zorlukta bir alpin kaya tırmanışıdır.

Moryer doğu tarafın sağ masifinde dostum Tafa ile daha önce ‘Sarı Kuvvetler’ adını verdiğimiz bir alpin kaya rotası açmıştık, ekim 2016 tarihinde (150m uzunluk, V+ derece zorluk). Ancak çok daha soldaki bu daha büyük ve dik masifte bir keşifte bulunmamıştık. İşte şimdi zaman gelmiş olsa gerek… Bu düşüncelerle bu harika, güneşli sonbahar sabahında çantaları sırtlanmış, müstakbel rotamız tabanına ilerliyorduk., 30 dakika kadar yürüdük.  Rotanın tabanına ulaşım  devasa düşmüş boulder blokları arasındandı.. Nereden girsek? Sonunda en bariz yere karar kıldık. İşte  malzemeyi kuşandık ve tırmanış!

Rota, ilk yarısında duvarı dikey bölen büyük kayalık kulvarı izlerken, ikinci kısmında bu kulvarın tam sağ sırtını izleyerek  üstte, zirveye  yakın kolay zemine ulaşıyor. İlk ip boyu, kulvara giren ve  sollu yükselen kaya rampasından giriyor (III). Bu sollu rampa ile sol köşe çatlağa giriliyor (otlu, biraz çürükce, ara emniyet var, IV-). Otlu, döküntü ve curuf dolu -dar set ve ardından ikinci bir dik, oldukça  çürük (dikkat!) bacamsı çatlak ile (IV-) ip boyu   biterken varılan sette istasyon (1.ip: IV- 50m), burada zemin çürük olduğu için istasyon kurmak sorunlu.

İkinci ip boyu kısa dik köşe ile başlıyor,  görece sağlamlaşan kulvar içinde devam ediyor. Kulvarın dikleşip baca olduğu etap (çürüklük var, III+), ardından sağlam, içi çatlaklı köşe (ara emniyet iyi, IV) tırmanılıyor. Bu etabın bitiminde giderek kaya kalitesi bozulup çürüyen kulvar sağa doğru terkediliyor ve ip boyu bitimine yakın  sağ üst kovuk-sete (sağa, ardıç ağaçlarına giden rampanın girişi) istasyon kuruluyor (2.ip: IV 55m)

Üçüncü ip boyu belirgin sağ rampada kısa dikliklerle başlar (kaya giderek sağlamlaşır, III+), rampa sonunda, ağaç hizasındaki omuzdan üstteki bloklu yüze girilir (III+, IV- gibi) , uygun sette istasyon (3.ip: III+, IV- 40m). Artık kulvarın sağ sırtına çıkılmıştır ve kaya kalitesi genel olarak daha iyi, otluluk azdır.

Dördüncü ve son ip boyu, sırtın kısa bir duvara dayandığı etaptır. Kısa, çatlaklı köşe duvar sollu tırmanılır (ara emniyet var, V-) ve  çıkılan  omuzdan  boşluklu kısa etap ile bir baca çatlağa girilir. Bu sağlam etap (V-) tırmanılır  ve devamındaki kulvarın yattığı yerde istasyon (4.ip: V- 55m)

İsterseniz kayalığın zirvesine gitmek mümkün, ama biz bu noktada inişe başladık, tırmnış bitmişti çünkü.  En kolay iniş için, tırmanışın bittiği yerden  kaya setleri arasında 20m yükselişle (II) sağ tarafa, sırtın ardına geçilir ve genel olarak sağlı inişle (sağdaki uygun set yakalanarak)  en sağ alttaki orman bandına ve rota tabanına inilir (II, 30 dakika).

Biz tırmanışımızı 2 saatte tamamladık, tırmanışın bitiminde Beydağlarının zirvelerinden gri bulutlar ve nem gelmiş, hava kapamak üzere idi.

Yorum olarak;  Otluluk ve çürüklük içeren,  setlerde curuf ve çarşak birikimi olan,  gevşek taş ve bloklar da içeren bir alpin kaya rotası oldu. Yazdığım gibi, kulvar içinden sağ sırta geçişle tırmanış iyileşiyor, çünkü o tarafın kireçtaşı yapısı sağlam ve dik etaplar sunuyor. Yine de, yüksek dağda neşeli tırmanış veren, dik etapları da olan, özellikle som ip boyu zevkli bir dağ rotası.  Keşif amaçlı girdiğimiz bu rota, bu duvardaki en belirgin doğal hat. Ve tabi doğu yüz olup sabahtan güneşi gören, kuzey tarafa nazaran görece ılık sayılır bir sonbahar etabı. Tercihen 60 metrelik ip kullanmak istasyon yeri seçimi konusunda bu rotada bariz bir avantaj sağlıyor. Malzeme olarak standart friend tıkaç ve telli takozların yanısıra birkaç farklı türde sikke  önerilir (çürükte iş gördü).

Golf ne alaka derseniz eğer.. Ah bu zavallı golfçüler, ne zor hayatları var, biraz onlar için üzüldük tabii:-)

Dağlar ve tırmanışla kalın!