ANTALYA-SİVRİDAĞ YENİ GELENEKSEL DUVAR ‘MADLOBA’

(Fotoğraflar: Tunç Fındık, Avto Japaridze)

Geçen hafta, 20 kasım 2023 tarihinde Gürcü dostlarım Archil Badriashvili ve Avto Japaridze ile beraber, Sivridağ doğu yüzünde  yeni ve kısa bir geleneksel hat çıktık: ”Madloba‘, 185m ve 3 ip boyu uzunlukta, max VI+, VII- derece  geleneksel kaya tırmanışı içeren bu yeni rota benim için oldukça tanıdık zeminde. Rota, ‘İkiz Akıntı’ sektördeki en belirgin doğal hattır ve aşırı kolay sayılmaz, ara emniyeti kısıtlı bir güzergahtır. Rotanın tabanına Gedeller köyü asfaltından -klasik şekilde- en çok 25-30 dakika trekle varılıyor. Bu güzergahın ip boyu ‘Beton’ rotasıdır ve tırmanış İkiz Akıntı alt çanağa çıkan boltlu oluk-kulvarın  sağındaki köşeden başlar.

1.ip: Kolay, setli yapıda, biraz çürükçe  başlayan ve ardından sağlam yapılı, bol ara emniyet veren paralel çatlaklarla kesilmiş dik  gri bir slab ile, sırtın üzerindeki ağaçta istasyon (ağaçta siyah-yeşil yardımcı ip var) III+, IV- 65m 

2.ip: Sırttan az yükselen sollu travers ile (III) sırt geçilir ve arka yüzdeki kırık ve çatlaklarla arkadaki dev slabın oluk-çatlak-baca etabına yan geçilir (V veya V+, dikey geçiş, ara emniyet var). Bir kere oluk-çatlağa varılınca bunun  içinde tırmanış başlar, zorca geçişle (V+ veya VI- gibi, ara emniyet aralıklı kısıtlı) oluk içinde yolu kesen ağaç ve çalı içinden ve ardından geçilir; devamında dışa iten (solu temiz slab, sağı dışa atan duvar olan) zor çatlak-köşe ile (VI-, ara emniyet kıt ve aralıklı, biraz çürüklük var) ip biterken ulaşılan sırt kıyısındaki çok sağlam olmayan çatlaklarda istasyon, VI- 60m

3.ip: Kilit ip boyu. İstasyondan 7-8m kadar soldan başlayan temiz, ara emniyeti kıt, dikey oluğa girilir (VI, VI+ gibi) ve zor devam eden baca-çatlak-oluk az yattığı son kısmına dek tırmanılır (VI+, VII- gibi, ara emniyet hem aralıklı hem sınırlı). Çıkılan sığ setten devam eden, dışa atan zor köşe-çatlak (VI, VI+, ot ve dikenli çalı sıkıntısı var, ara emniyet var ama yerleştirmesi sorunlu) tepedeki sarı-siyah girinti ufak negatif altına kadar, ip boyu bitene dek tırmanılır (bu ip boyunda aralıklarla şuursuz bir yabancının matkapla kayayı delerek yapay kumsaati açıp geçirdiği eskimiş  ipleri göreceksiniz, zorda kalısanız bunları kullanabilirsiniz ama azami dikkat! bu ipler çok eski ve suyla kararmış, çürümüş haldeler), ağaç ve kumsaatinden, rahatsız konumda askı istasyonu  (ikisini birleştiren beyaz kalın ip halkası bıraktık) VI+, VII- 60m

Toplamda acelesizce 4 saat kadar süren bu hattın inişi oldukça direkt: ağaç+kumsaatinden (ikisini birleştiren beyaz kalın ip bıraktık) 60m kadar inişle, alt slabın tepesindeki  bir istasyona inilir  (kumsaatinde iki sarı  kalın ip+ mağaracı var, ama bu kısımda yanyana bazı diğer iniş istasyonları da bulunuyor). Bu istasyondan  slabda 60m kadar inişle alt çanağa ve orada da 15m alttaki oluk-kulvarın tepesindeki kumsaati+mağaracı istasyonundan zemine 30m kadar inişle varılır.

Bu rota enteresan bir doğal hat  ve hatta bu ‘İkiz Akıntı’ çanaktaki  en belirgin hat denilebilir. Ancak kayanın yapısı ve oluğun yağışlardaki ‘su oluğu’ fonksiyonu nedeniyle bazı yerlerde  çürükleşip ot-dikenli çalı sıkıntısı yaratabiliyor ve ara emniyeti  bazı pasajlarda son derece sınırlı. İki ve üçüncü ip boyları rotayı karakterize ediyor, ilk ip boyu opsiyoneldir ve  farklı şekillerde yapılabilir: sağdan, soldan, ortadan.. Velhasıl, geneli  güzel ve karakterli bir geleneksel hat oldu, yorum olarak yaklaşımı kolay, inişi hızlı ve dikey zor pasajlara sahip.

Sivridağ, şehre yakınlığı, kayaya ulaşımın kolaylığı  ve kayasının genel olarak harika yapısı sayesinde hepimizin kalbinde özel yer etmiş bir mekan, ancak ne buradaki ne Antalya’daki  herhangi diğer  geleneksel yüzler ve duvarların, -ki buna Dedegöl Kuzukulağı yaylasındaki uzun duvarlar dahildir-  yüksek dağlarda yapılan zorlu, ölümün kıyısında mücadele verilen  tırmanışlarla benzer veya yakın risk veya uğraşı seviyesini sağlayamadıkları bir gerçektir. Çünkü daha yüksek dağlarda yapılan  sözkonusu işlerin ‘commitment’ yani maruz kalma seviyeleri mukayese kabul etmeyecek kadar yüksek.. Ancak buralar da bizim ‘oyun bahçemiz’ ve  kısacası  bu ‘minyatürize’ duvarlarında eğleniyoruz;  kayada geçen her gün bize huzur veriyor..

Beraber tırmandığım harika Gürcü dostlarıma sevgiler ve teşekkürler, bu arada Madloba Gürcü dilinde teşekkürler anlamına geliyor..! Bu nazik, iyi ruhlu ve müthiş tırmanıcı  insanlarla birarada birşeyler yapmak çok güzel oldu, insan her gün ‘Altın Kazma Ödülü’ sahibi  tırmanıcılarla askı istasyonunda asılı kalma fırsatı bulamaz değil mi? Gelecek sefer, Shkhara’ya umarım:-) Velhasıl,  üç kişiden oluşan ikinci Gürcü ekibi de geçtiğimiz   ekim ayında  Tafa ile beraber  yeni açtığımız ‘Beton’ rotasının tekrarını yaptılar ve keyifleri yerindeydi. Kısaca kayada yine kaya tırmanış festivali kıvamında güzel bir geleneksel günü oldu…

Kayada ve dikeylerde yakında tekrar  buluşmak üzere! 

A first ascent on the E face of our beautiful  Sivridag, so near home,  with my Georgian brothers Archil Badriashvili and Avto Japaridze.  Our new  route is 185m, 3 pitches long and  max grades VI+, VII-  UIAA in difficulty. Rock quality is is not the best, as this is a natural line of weakness and acts as a waterfall when rainy, so some passages are broken in rock quality and offer no fine  protection,  though  some other passages  offer typically Sivridağ rock:  grey,  concrete-like slabs  with some threads and cracks… This route bisects the prominent huge gray slab  of the ‘İkiz Akıntı’sector in a very natural groove-crack-corner, and is a fine trad!

Thank you my brothers, next stop hopefully Shkhara:-)