ITALYA-BREGAGLIA-SPAZZACALDERA DOĞU DUVARI ‘MOSAICA’ ROTASI TIRMANIŞI

(Fotoğraflar: Tunç Fındık, Gilberto Merlante, Michal Saracen)

‘Spigolo Vinci’ rotası ardından istikametimizi Italya’dan İsviçreye döndürdük (sanki arada belirgin bir sınır varmış gibi!). Amacımız, aynı silsilenin İsviçre tarafında, Bregaglia tarafında, Chiavenna kasabası  civarında tırmanmaktı. Bu sefer yine ‘Alpinist’ (İtalyan Alpin Stil) dergisinde ‘Orta Alpler’in ilk altı en iyi, klasik granit duvar tırmanışları’ arasında gösterilen  bir rotaya, 2487 metre yüksekliğindeki Spazzacaldera dağının doğu duvarındaki ‘Mosaica’ rotasına  gidecektik. Gilberto’nun tanımına göre en bilinen, klasik Alp zirveleri yerine en estetik, en güzel tırmanış veren rotalara gitmek önemliydi, mesela geçen sene tırmandığımız Fransa’daki Dibona Kulesi gibi. Sanırım haklı!

Mosaica rotası 14 ip boyu (kısa ve uzun etaplar birleştirilebiliyor, 11 ip boyunda bitti bizimkisi)  ve 400 metre uzunluğunda, en zor etabı VI+/ VII- gibi (Fransız derecesinde 6a) olan boltlarla destekli (alpin spor tarzda)  bir granit duvar tırmanışı. Dağın doğu duvarındaki birçok rotadan biri olan ‘Mosaica’, 1982 yılında R. Ruch ve H. Furrer tarafından tırmanılmış modern bir hat.  Dik ve hassas  slab yüzeyler, baca-çatlaklar, zor negatif etaplar ve layback çatlak gibi farklı tırmanış tarzları içeren rota, hakikaten müthiş bir manzarada konumlu; dev bir baraj gölü ve ardında buzullu 4000 metrelik doruklar!

Bizim için enteresan olanı,  tırmanışın başladığı baraja çıkan teleferik ile 600 metreden 1900 metreye çıkmaktı. Pahalı bir  yaklaşım, kafabaşı 22 euro! Ama çift yönde en az 4 saat trekten bizi kurtardığı için ideal, hele ki bu  dokuzuncu ardarda kaya tırmanış gününün yorgunluğu ile! Velhasıl, gölgeli bir 16 ağustos sabahında 10 dakika bile yürümeden rota tabanında çift ipi açıyoruz. Rota sert gözüküyor, kim VI dedi ise haltetmiş, vertikal bir granit duvar karşımızda. Yine başka ekipler de kısa sürede peydahlanıyor ama Gil ilk ip boyuna güneşle beraber doğdu bile. Adamın neşesi bulaşıcı, hepimize neşe saçıyor gerçekten!

Artık tırmanış zamanı.. İlk ip boyu tutuşu basışı olmayan berbat bir slab ve devamında muhteşem bir çatlak ile başladı (50m, VI-). Tırmanışın birçok etabı aralıklı boltlu ancak çatlaklı yerlerde ara emniyet koymak (veya koymamak!) size kalmış.. İkinci ip boyu kilit bir etap; zorlu bir slab, tutuş basış çok çok kıt. (60m VI+ VII- gibi) Üçüncü ip boyu tüm rotayı ünlü eden  muhteşem layback / piaz baca ile devamlı negatifli, vertikal duvar (40m, VI+). Ardından dördüncü ip boyu bir sette 10m travers ardından giderek zorlaşan bir baca çatlak yüzey ile devam ediyor (50m VI). Beşinci ip boyu kısa bir etapla (20m IV, III) bir zor etap tabanına varıyor ve altıncı  ip boyu kilit etap sanki; dikey ve negatif, sollu kıvrılan   duvar ve devamında zor slab ile  ile  tepede bir sete çıkılıyor (60m VI+, VII-). Buradan görece kolaylaşan ip boyu ile  yedinci  etap sırtın üzerinde sona eriyor (45m V, V+)

Bu noktadan itibaren sırtın ardına 15m kadar serbest iniliyor (8.ip boyu III, III+) ve  karşıdaki çatlaklı yüzeyde, 9, 10  ve 11.ip boyları devam ediyor (V+, IV ve III). Varılan kuleden 6m ip inişi ile  ister klasik rotadan inebilir, isterseniz de tepedeki jilet gibi kuleciklerde eğlenebilirsiniz. Biz klasik rotadan inerek son teleferiği yakalamayı tercih ettik doğrusu..

İtalyada bir dahaki sefer buz mu, kaya mı, alpin zirveler mi? Hangisi olsa nefis..

Kaya ve tırmanışla kalın!